________________
(१२) महामहोपाध्याय श्री यशोविजयजी त. ___ हवेली पूनमांडे हिंसा कहेछे, तेहने पूछीए जे ज्ञातामुत्रमध्ये सुवुद्धिमधान राजाने प्रतियो-वा निमित्ते खान्नु पाणी लाव्या ते हिंसा थइ के नहीं ? ते विचारजो. तथा जंबूदोप पन्नतीमा भुजीनो जन्माभिषेक वर्गन्यो छे ते तो समुद्रसरखा पाणीना मवाह चाल्या तेही पृथ्वी, पाणी, ते, वार, वनस्पती, त्रसकायमा केइ काय उगरी हशे? तो पण परमेश्वरनो उन्माभिषेक ते हिंसा न कहेवाय. भक्ति प्रवल छे माटे. तेम पूजामां पण हि न गणवी. एटलाज माटे पश्नव्याकरणमध्ये दयानां नाम कह्यांछे. तेहमां पूजाममुखना नाम कथाछे. ते पूजा त दया कहीछे पण हिंसाना नाममां पूजा नथी. इत्यादिक घणीची है. वली लसाय ? आत्मार्थी होतो मध्यस्थ थइने जोज्यो. हिंसा होय तो के० जिनपूजामा हिंसा होय तो, अब डमां कहे नहीं ? तेह विचार के० श्री सूयगडांगमूत्रना वीजा श्रुतस्कंधना वोजा अध्ययनमां तेर क्रिया चालोछे तेमां प्रथम अट्टादडे के० अर्थे, प्रयोजने हिंसा करे ते अर्थदंड कहीए. जो पूजा करतां हिंसा होय तो अर्थदंडमां पूजा कहे नहीं ? अने न कही तेवारे जाणीए छैए जे पूजामां हिंसा नथी. इति पंचम गाथार्थ ॥५॥
नाग भूत जक्षादिक हेते॥ पूजा हिंसा उत्त ।
सूगडांगमा नवि जिन हेते ॥ वाले जे होए जुत्त ॥ सु०॥६॥ अर्थ-नाग भूत जक्षादिक हेते के० नागने हेते भूतने हेते, जक्षने हेते, पूजा हिंसा उत्त के० पूजा ते हिंसा कहीछे. सूगडागमां के० सूगडांगमध्ये, नवि जिन हेते के जिनेश्वरने हेते पूजा ते नथी कही. एटले ए भावजे ते सूगडांगमध्ये अर्थदंडमां नागादिकनी पूजा ते हिसामां गणीछे; पण जिननी पूजा नथी गणी, ते माटे पूजानो अधिकार कह्यो. अने जिनपूजा शे न कहो ? ते कहे डे-बोले जे होए जुत्त के सूत्रमा जे जुक्त होय तेहज वोले, अयुक्ति न वोले. तथा उलटा सिद्धांतमां चैत्य महोत्सव बोल्या छे ॥ 'चेइयमहेराइवा ।। इत्यादिक आचारांग प्रथम श्रुतस्कंध प्रथमाध्ययन प्रथम उद्देशेछे. एम जमाली प्रमुखने अधिकारे एवा ठाम ठाम पाठछे देहेरां पण उववाइसनमध्ये चंपानगरी वर्णववाने अधिकारे पाढे पाडे कह्यांछे, अने गमे ठामे नगरीओनो वर्णव उववाइसूत्रने भलाग्योछे. तेवारे सर्व नगरमध्ये पाडे पाडे चैस उरथांन. इत्यादिक घणो विचारछे. केटलो लखाय ? ॥६॥
हवे कुमति कहेछे, पूनामां हिंसा छे माटे ज्यां हिंसा होय त्यां जिनेश्वरनी आज्ञा केम होय ? ते उपर गाथा कहे छे.
ज्या हिंसा तिहां नहीं जिनाणा | तो केम साधु तिहार ।। कर्मबंध नहीं जयणा भावे ।। एछे शुभ व्यवहार ॥सु०॥७॥
