________________
दोसो गाथार्नु स्तवन एवी हिंसा नहीं के० नथी, जिम भक्ति के जिनेश्वरनी भक्तिमा एटले पूजामां, हिंसा नथी एटले एम कयु जे साधु विहार करे छे, तेहमां यद्यपि वायुकायादिक कोइक अवसरे त्रस कायनी पण अथवा नदी प्रमुख उतरतां वीजी अपकायादिकनी पण हिंसा, खरूपे छे, पण अनुबंधे मुनिने हिंसा नथी. तेम श्रावकने जिनपूजामां हिंसा नथी. इति भाव. एम जे माने के० ए रीते आगमनी रीतिए जिनपूजामां हिंसा नथी एम जे पुरुष माने, तेहनी वाधे के० ते पुरुषनी वधे, गुजश आगम शक्ति के० सुख तथा जश, तेहने आगम के. आववानी शक्ति एटले ते प्राणीने सुख आवे, जश आवे. एटले एमां जश एवं कविए पोतानुं नाम पण मुचन्यू. इति गाथार्य ॥ २२ ॥ ए दाल पण संपूर्ण थयो. ग्रंथाग्रंथ ४८९ अक्षर, २८ सर्व ग्रंथांग्रंथ २०१४ अ० ६.
हवे पांचमी ढाल कहे छे. ए ढालने पूर्वनी ढाल साथे ए संबंध छे. पूर्व ढालमां पूजा करतां हिंसा न थाय. एम ठराव्यु ते तो जिनप्रतिमा ठरे ते वारे पूजा ठरे; माटे जिनमतिमानो वर्णव सिद्धांतमा विस्तारे छे ते कहे छे.
।। ढाल पांचमी।।
॥ मारी सहीरे समाणी-ए देशो ॥ सासय पडिमा अडसय माने ॥ सिद्धायतन विमानेरे॥ धन धन जिन वाणी ।। टेक ।। प्रभु तें भाषी अंग उवंगे । वरणवशुं तेम रंगेरे ॥ धन० ॥१॥
अर्थ-सासयपडिमा अडसय माने के० शाश्वती प्रतिमा एकसो आठ प्रमाणे, सिद्धायतन के० सिद्धन घर एटले देहेरां, विमाने के० विमानने विषे, धन्य धन्य जिनवाणी छे, एटले मुखनी वात नथी, ए तो परमेश्वर कही गया छे. हे प्रभो तें, अंग जे ठाणांग प्रमुख अने उपांग ते जीवाभिगम प्रमुखने विषे भाखी के० कही छे, अहींयां भक्तिए तुकारो छ तेहमां दोष नथी. जेम तमे अंग उवंगे कही छे तेम अमे, रंगे के० 3 वर्णवशुं ॥ इति प्रथम गाथार्थ ॥१॥ कंचनमय कर पद तल सोहे ।। भविजननां मन मोहरे ॥ध०॥ अंकरतनमय नख ससनेहा । लोहिताक्ष मध्ये रेहारे ॥ध० ॥२॥
अर्थ-कंचनमय के० सुवर्णमय, कर पदवल के० हाथ पगनां तलीआं, सोहे के० शोमे छे, भव्य पाणीनां मन मोह पामे एहवां छे. अंकरत्नमयी नख ते पण, ससनेहा के स्निग्ध
-
तस्यच .
स
१
