________________
વિંદના બાકી ન રહી જાય તે માટે ઉર્ધ્વ - અધો – તિથ્ય લોકના શબ્દનો પ્રયોગ કરવા પૂર્વક તેને યાદ કરીને વંદના કરે છે.
* (૫) સૂત્ર : | જાવંતિ ચેઈઆઈ, ઊઢે અહે અ તિરિય-લોએ અ; સવાઈ તાઈ વંદે, ઈહ સંતો તત્થ સંતાઈ ! ૧
** (૬) ઉચ્ચાર વગેરે અંગે સૂચનો : - દરેક શબ્દ જુદા જુદા બોલવા.
- ચેઈઆઈ, સવાઈ, તાઈ, સંતાઈ વગેરે પદોના છેલ્લા અક્ષર ઉપર 0' (અનુસ્વાર) છે, તે બોલવાનું ભૂલવું નહિ.
- ઊઠે, અહે, તિરિયલોએ, આ દરેક પદો પછી “અ” છે તે બોલવો રહી ન જવો જોઈએ.
1 - (૭) શબ્દાર્થ : જાવંતિ = જેટલાં
તાઈ
= તે ચેઈઆઈ = ચૈત્યો
વંદન કરું છું. ઊડૂઢ = ઊલોકમાં
ઈહ
અહીં અને સંતો
રહેલો અધો
અધોલોકમાં તિરિયલોએ = તિથ્વલોકમાં
સંતાઈ = રહેલાને સવાઈ = બધા
| (૮સૂત્રાર્થ : ઊર્ધ્વલોક, અધોલોક અને તિષ્ણુલોકમાં જેટલો ચૈત્યો છે, અહીં રહેલો હું ત્યાં રહેલાં તે સર્વ(ચેત્યો)ને વંદના કરું છું.
(૯) વિવેચન : | “જાવંતિ શબ્દ વડે તમામ જિનચૈત્યોને વંદના કરવાનો ભાવ છે. જેટલાં ચૈત્યો હોય તે બધાં જ. તેમાંનું એકપણ ચૈત્ય બાકી નહિ.
ત્રણ લોકમાંથી એકપણ લોક બાકી ન રહી જાય તે માટે ત્રણેય લોકના નામોનો પણ નિર્દેશ કર્યો છે.
વળી જિનચૈત્યો કહેવાથી જિનબિંબો પણ સમજી લેવાના છે. તે તમામ જિનબિંબોને પણ આ સૂત્રથી નમસ્કાર કરવાના છે.
હ ત ૩૦ ક. સૂત્રોના રહસ્યોભાગ-૨ )
તત્ય
ત્યાં
