________________
છેડે મોલમાં પહોંચી શકે છે.
આ સંસારમાં ડગલે ને પગલે જળચર પ્રાણીઓ જેવા દુઃખો જીવોને ત્રાસ આપે છે. ક્ષણ માટે ય શાંતિપૂર્વક જીવવા દેતા નથી.
આવા સંસાર રુપી સમુદ્રને પેલે પાર મુક્તિનગરીમાં તમામ જિનેશ્વર પરમાત્માઓ પહોંચી ગયા છે, તે સર્વને વંદના કરવાની છે.
સિવંદિતુ સુઈફકસાર
અનેક પ્રકારના દુઃખો, પાપો અને વાસનાઓથી ખદબદતા આ સંસારમાં ત્રાસી ગયેલો આત્મા હવે સંસારમાં વધુ સમય રહેવા શી રીતે ઈચ્છે? તે તો સારભૂત સ્થાનને શોધતો જ હોય કે જયાં કોઈદુઃખ ન હોય. કદી પાપો કરવાના ન હોય. કોઈ દોષો જયાં પોતાને સતાવી શકે તેમ ન હોય. આવું સર્વશ્રેષ્ઠ સ્થાન તો છે મોક્ષ. જ્યાં પહોંચનારનું સાચું કલ્યાણ છે. આવી મોક્ષની માંગણી આ ગાથામાં કરવામાં આવી છે.
ત્રીજી ગાથા ‘નિવાણમાગે વરજાણકપ્પ
અમદાવાદથી મુંબઈ જવું હોય તો કોઈ ટ્રેઈનનો ઉપયોગ કરે, કોઈ બસનો ઉપયોગ કરે, કોઈ પ્લેન વડે પહોંચે, પણ વાહન વિના તો શી રીતે પહોંચાય? વાહનની તો જરૂર પડે જ ને?
તે જ રીતે મોક્ષનગરીમાં પહોંચવા માટે પણ કોઈને કોઈ વાહનની જરૂર પડે જ. ના, ટ્રેઇન, બસ કે પ્લેન મોક્ષનગરીમાં જવા કામ ન લાગે. મોક્ષનગરીમાં લઈ જનાર શ્રેષ્ઠ વાહન છે પરમાત્માના સિદ્ધાન્તો, પરમાત્માનું જ્ઞાન. જે વ્યક્તિ પરમાત્માના સિદ્ધાન્તો પ્રમાણે પોતાનું જીવન વ્યવસ્થિત કરે છે, તે મોક્ષમાર્ગ પર સડસડાટ આગળ વધે છે. ટૂંક સમયમાં મોક્ષનગરમાં પહોંચી જાય છે. તેથી જો આપણે મોક્ષમાં પહોંચવું હોય તો પરમાત્માના સિદ્ધાન્તોને, સમ્યગૃજ્ઞાનને વારંવાર વંદના કરવી જોઈએ, ભણવું જોઈએ, જીવનમાં આત્મસાત્ કરવું જોઈએ.
પણાસિયાસકુવાઈદખં:
બૌદ્ધ, સાંખ્ય, વૈદિક, ચાર્વાક, નૈયાયિક વગેરે અનેકમતો છે. તેઓ પોતાની વાતો એકાંતે રજૂ કરે છે. જ્યાં એકાંત છે, ત્યાં મોક્ષમાર્ગ નથી. આત્માને એકાંતે નિત્ય, અનિત્ય માનનારા કે એકાંતે આત્માને જ નહિ માનનારા આ બધા ક
જ ૧૦૭ બીફ સૂત્રોના રહસ્યોભાગ-૨ બેક
