________________
માન! કોઈ કહે છે કે પીરની દરગાહે જા ! કોઈ દેવ-દેવીની માનતા માનવાનું કહે છે! “પથ્થર એટલા પૂજો દેવ' ના ન્યાયે અનેક ઠેકાણે રખડવાની ને દુઃખોની શાંતિ પ્રાપ્ત કરવાની સલાહ મળે છે.
પણ ના ! ઓ મારા નાથ ! ના ! મારે મન તો તું જ મારું સર્વસ્વ છે. તારા સિવાય બીજું કોઈ મારે મન પૂજનીય નથી. હું તો તારી જ સેવા કરું, તારી જ ઉપાસના કરું, કારણ કે મને પૂર્ણ વિશ્વાસ છે કે મારા દુ:ખો પણ તારા પ્રભાવે જ દૂર થશે. મારી ઈષ્ટ સામગ્રી પણ તારી કૃપાથી જ મને મળશે. મારા કોક નિકાચિત કમના ઉદયે કદાચ તારી ભક્તિ કરવા છતાં પણ મને જે સુખ મળવાનું નહિ હોય તે સુખ બીજા કોઈથી પણ મળવાનું નથી જ.
બીજા દેવ-દેવીની ઉપાસનાથી પણ જે ન મળી શકે તે તારા પ્રભાવથી તો મળે જ. તો પછી પ્રભો ! મારી સ્વસ્થતા ટકાવવા માટે જેની જરૂર છે તે તને છોડીને બીજા પાસે શા માટે માંગુ? ના, તે તો હવે હું તારી પાસે જ માગું છું?
પત્ની તો પતિની સેવા કરે. તે વળી પતિની સેવા કદી લેતી હશે? જયારે તેના પગ સખત દુઃખવા લાગે ત્યારે તે સહન કરે. છતાંય જો સહન ન જ થાય અને પગ દબાવડાવ્યા વિના ન જ ચાલે તેમ હોય તો તે પતિવ્રતા સ્ત્રી પોતાના દીયર કે અન્ય પુરુષ પાસે થોડા પગ દબાવડાવે ? તેવા સમયે તે દબાવડાવે તો પોતાના પતિ પાસે જ પગ દબાવડાવે.
બસ તે જ ન્યાયે હે પ્રભો ! મારા જીવનમાં જે દુઃખો આવ્યા છે તે હું સહન કિરવાનો પ્રયત્ન કરું છું પણ બધા દુ:ખો મારાથી સહન થતા નથી. મારી. સ્વસ્થતા હણાઈ જાય છે પણ તે માટે હવે બીજા દેવ-દેવીઓ પાસે કે દરગાહોમાં તો નહિ જ ભટકું. પ્રભો! તે માટે તારી પાસે જ આવ્યો છું. મારી ઈચ્છિત તમામ વસ્તુઓ તારી પાસે જ માગું છું. મને ઈષ્ટફળની સિદ્ધિ પ્રાપ્તિ થાઓ.”
ઈક્રુફલસિદ્ધિ પદ બોલવા દ્વારા ભકત પોતાના હૃદયની ઉપરોક્ત પ્રાર્થનાને વાચા આપે છે. વાત તો બરોબર જ છે ને ! જેના પેટમાં ખાડો પડ્યો છે, તે ભગવાનની ભક્તિ શી રીતે કરી શકે? જેના જીવનમાં સંકલેશ છે, તે ધ્યાનમાં લીન શી રીતે બની શકે? જેને ખાવા-પીવા-પહેરવા-ઓઢવા-રહેવાના સવાલો સતત હેરાન-પરેશાન કરી રહ્યા છે તે શાંતિથી વ્યાખ્યાનશ્રવણ, પ્રભુપૂજન કે આરાધનામય જીવન શી રીતે પસાર કરી શકે? પોતાની તકલીફ દૂર કરવા તે ગમે ત્યાં ભટકવાના બદલે ભગવાન પાસે
બાબો ૬૧ સ્ત્રોના રહસ્યોભાગ-ર નીક
