________________
સમ્યક્ સાના ગાર્
૧ :– જ્ઞાન જ્યાતિ
આસ
સાચુ જ્ઞાન જેમજેમ વિકસતુ જાય તેમ તેમ તે અદર સમાતું જાય અમારી જ્ઞાન જ્યાતિ અમારા સત્ સ્વરૂપી આત્મામાં સમાઈ જાય છે, જ્યારે અજ્ઞાન બહારમાં ફેલાય છે. અજ્ઞાનથી વિકાર, રાગ, શ, મેહ, આદિ થાય છે. અને તેની પુણ્ય પાપ રૂપ શાખાએ બહારમાં ફળે છે અને તેના ફૂલ પણ બહાર ફેલાય છે. ૧
પરસત્તા કદિ સભવે નહિ અને પરસત્તા તારી જ઼્યાતિ ોને તું પ્રસન્ન થા. પરસત્તા ઉંધાથી તુ રઝળે છે
આત્માની સત્તામાં આત્માને હેરાન કરે નહિ તને રઝળાવે નહિ, તારી એકલા મે†ની જ હયાતિ છે કે તારી પણ હયાતી છે. તારી હયાતી હોય તે તારામાં માલ છેકે નહિ, તું પોતે અનાદિની ઉધાઈની રમતથી ખસી જા એટલે કૅમેર્યાં તે ખસેલાંજ પડયા છે. શરીરનુ` કારણુ જે કર્માંના રજકણા હતા તે ખસી જાય ત્યારે શરીર પણ ખસી જાય. ખસવા જેવુ બધું ખસી જાય છે એકજ ચિદાન દ જ્ઞાન જ્યાતિ સ્વરૂપ પોતાના જે આત્મા છે. તે સિવાય શરીર ઇન્દ્રિયા મન ક્રોધ વગેરે ખસવા જેવા છે તે બધા ખસી જાય છે. ર
અનાદિના મૂળ સ્વભાવને જાણ્યા વિના જીવે અનાદિથી પુણ્ય પાપનાજ ભાવ કર્યાં છે. અને તેના કળમાં ચારે ગતિમા રખડયા છે. તેમાં તું સુખ શાન્તિ કદિ પામ્યા નથી, અનતીવાર શુભ ભાવ કરી સ્વર્ગમાં ગયા, પણ ત્યા જ્ઞાન સ્વભાવ, જ્ઞાન જ્યોતિ વગર સુખ પામ્યા નાહ તીવ્ર પાપ કરીને અનતીવાર નરકમાં ગયા, અને આવા મનુષ્ય
