________________
૨૪: ભાગ
ભવ રોગ તે દેહને રોગ નથી પરતું આત્મીક અનાદિને ડોગ છે.
દેડ રોગનું મૂળ ભવ રોગ છે. તેનું મૂળ નાશ પામ વિના શિગની આત્યંતિક નિવૃત્તિ થવી સર્વથા અશકય છે ? ! આ ભવ રોગની ભયકર વ્યાધિ જીવાત્માને ઘેરી વળેલી છે. તે
અગ્નિ સમી અનેક વાસનાઓ અનાદિથી અંતરમાં થાણું નાંખીને પડી છે. તેની અંદર દુખ અને કલેશની હૈયા હોળી પ્રગટે છે. અસંખ્ય ઉપાધના લફરા આત્માને મૂઝવી રહ્યા છે. ભાવ મૃત્યુથી મારી રહ્યા છે. આ કષ્ટ સાધ્ય ભવરગની દવા ડેકરે કે વધો કરી શકે તેમ ફથી તેમજ તેને દૂર કરી શકે તેમ નથી ડેકટર કે વૈધો પવુ આ ભવ રિગથી મુક્ત નથી { વ્યકિત દેહના રોગથી મુક્ત થવા અનેક પ્રયત્ન કરે છે. પણ હિને દુ ખ આપનાર ભવરોગ દુર કરવાનું, આત્મ ભાન થતું નથી. ૫
ભવ- રોગને નાશ કરવા માટે, કઈ જડી બુટ્ટી કે રસાયણ કામ આવતા નથી. ભવ રગને નાશ કરવાં કુશળ વૈદ્યો જે સંનો છે તેને શરણે જવું જોઈએ. તે આત્મજ્ઞાન આપીને, ભવોગને નાશ કરવાના ઉપાય બતાવશે. ૬
ભવ રોગનુ ઔષધ, રામબાણ ઔષધ, સમ્યગ્દર્શન છે. તે ધનું વિધ્ય નિતી, ન્યાય, સત્ય, અહિંસા, શિયળ, દયા, ત્યાગ, આદિ છે. આત્માની રમણતાના અનુપાન સાથે જે દવા લેવાય તે જરૂર જાલમ મવરોગને નાશ થાય. ૭ , ભવરગની તીવ્રતા, સદ્દભાવ અને સદ્ વિચારથી મદ થાય છે. તેની દારૂણ વેદના સત્ શાસ્ત્રોના અભ્યાસથી અને સત્સંગથી વીસરી
ન
