________________
આંતર અવલેકન
૧૦૧ - હું ને ચૈતન્ય સ્વભાવ જગતથી જુદો છું. જગત વિષય ભેગમા લીન છે. તારે પરની શી પડી છે તું તારું સંભાળ પર એક આ છે પણ મારે નથી, એવુ અંતર સ્વભાવનું ભાન ભૂલીને બાહ્ય ઘથી અનાદિથી પર ને પિતાનું માની રહ્યો છે પણ એક રજકણ પણ તારું થયું નથી અને થશે પણ નહિ પર માટે જે જે પ્રયત્નો કરે છે તે બધા વ્યર્થ છે તું તારા આત્માને પ્રયત્ન કરે તો તારું જીવન ધન્ય થશે. આ તમુખ થઈને સ્વને અનુભવવાને પુરૂષાર્થ કર તું ધન્ય બની જઈશ. ૮
જે સર્વને જાણે છે તે પિતાને જાણતો નથી તેથી ધમ થાય નહિ. સવને જાણનાર જે આત્મા તેને આ રમુખ વૃત્તિથી જાણે તો સમ્યફ દર્શનને પામે. ૯
જે વિદ્યાથી ઉપશમ ગુણ પ્રગટ નહી વિવેક આવ્યો નહિ કે સમાધિ થઈ નહી; તે વિધા વિષે જીવે આગ્રહ કરવા યોગ્ય નથી ૧૦
પગ મુકતા પાપ છે, માથે મરણ ભય છે આ વિચારી આજના દિવસમાં પ્રવેશ કર ૧૧
પરિગ્રહની મુચ્છ પાપનું મૂળ છે ૧૨ મમત્વ એજ બધ, બધ એજ દુ:ખ. ૧૩ આત્મ ઉપયોગ એ કમથી છુટવાનો ઉપાય. ૧૪ કેઈ બાંધનાર નથી પિતાની ભુલથી બંધાય છે. ૧૫ સુખદુ ખ, એ બન્ને મનની કલ્પના છે ૧૬ ચિત્તની ચ ચળતા એજ સર્વ વિષમ દુ ખનું મૂળ છે. ૧૭ મનને વશ કર્યું તેણે સવવશ કર્યું. ૧૮ રાગ વિના સસાર નથી અને સંસાર વિના રાગ નથી ૧૯
દેહમાં વિચાર કરનાર બેઠે છે તે દેહથી ભિન્ન છે. તે સુખી છે - કે તે દુ:ખી તે યાદ કર. ૨૦
તે
દિ કર. '
