________________
૫૧
ભોગ
મેહને ત્યાગી સ્વમાં લીન બન, તે તને તારૂ અવિનાશી પદ મળશે. ૨૨
હે સાધક તારે જે ભવ સમુદ્રથી પાર થવું હોય, તો પિતાને નિજ સ્વભાવ જે જ્ઞાનમય છે. તેને હૃદયમાં ધારીને તેમાં જ સ્થિર થા. ૨૩
પરભાવ એટલે જડ ને હુ તેવા ભાવને અને શરીર, સ્વજન ધનાદિ છે તે મારા ઉપકારી છે, એવા ભાવને ત્યાગ છોડ. ૨૪
એમ વિચારો દેહ મંદિરમાં વસનાર હુ દેવ છું, આમદેવ છું . જડની ક્રિયાને જાણવા વાળ જ્ઞાન સ્વરૂપ છું, જાણવુ તેજ મા સ્વભાવ છે. ૨૫
આત્મજ્ઞ થયા વિના સર્વજ્ઞ થવાતું નથી. તે હું કરું છું તેને વિચાર કરવાથી આત્મજ્ઞપણ આવે છે. ૨૬
હે જીવાત્મા ! તુ યુદગલના ધમને ચેન નો ધમ માની રહ્યો છે આ મૂળભૂત ભૂલ ને જ મોહ આ જડ કઈ દિવસ તન્ય ન થાય. ચેતન જડ ન થાય. ૨૭
સ્વની જાગૃતિથી મેહને નાશ થાય છે. ૨૮ સ્વરૂપની જાગૃતિ સ્વરૂપની વિચારણા કરવાથી જ થાય છે. ૨૯ દષ્ટિ જોઇએ સ્વમાં અને રાખી છે, પરમા અને તેના કારણે ભાન ભૂલી આ બધાં મારા છે, અને હું તેને છું તેમાં માહિત મૂઢ જીવ વિભાવને પોતાના કરતો થકે, જડ દ્રવ્યને મારૂં છે એ અનુભવ કરી રહ્યો છે. આ અનુભવમાં નરક નિગદના બીજ રહેલા છે. ૩૦
એક આત્માને જાણતા સમસ્ત કાલકને જાણવાની શકિન પ્રગટે છે. માટે, આત્માથી જુદા તેવા પદાર્થોનું વાર વારં રટણ કરવાની ઇચ્છાથી નિવૃત્ત થા, આત્માનું જ રટણ મનન કર. ૩૧
હુ અવિનાશી અંખડ શુદ્ધ નિરંજન આત્મ સ્વરૂપ છું. એવું ચિંતન કરી તેમાં મનને લીન કરવાથી મોહનો નાશ થાય છે. ૩૨
સ સારી જે સુખ દુ છે, છે તે પોતાના પૂર્વ કૃત છે, તેની ચિંતા કરવાથી શું લાભ, ૩૩
તત્ત્વ રહિત દષ્ટિ તેજ મોહ છે. ૩૪
