________________
૭૨
સમ્યફ સાધના મેહ તે સમયે સમયે આત્માને મૂંઝવે તે મેહ. આત્મ તરફ ગતિ ન થવા દે તે મેહ. આ મેહ જ્યાં સુધી જલતો હોય ત્યાં સુધી આત્મ પ્રતીતિ ન થાય. ૧૦
આ મેહના પ્રભાવે જીવાત્મા નિજીવ પદાર્થોમાં મારા તારાપણાનું ચિંતન કર્યા કરે છે. ૧૧
સ્વમાં ન રમતાં ૫રમાં રમે, તેમાંજ આનંદ માને, તે જીવ આર્ય ત્વને પામે છતાં અનાર્ય જ છે એમ જ્ઞાની કહે છે. ૧૨
અખંડ પૂર્ણ જ્ઞાનની એકત્વ દશા છે. તેને સાથે તે સાધક. બીજું બધું બાધક છે. ૧૩ પિતાના પરિણામનું ફળ જ બંધ અને મોક્ષનું કારણ છે. ૧૪
આત્મા રાગદષ, મોહ. અજ્ઞાન રહિત પૂર્ણ શુદ્ધ છે. એ પોતે પિતાને માને, જાણે, સ્વીકારે અને તેનો જ આદર કરે તો સ્વાધીન શિવ પદને વરે. ૧૫
પરભાવને આદર કરનાર પોતાના પવિત્ર ભાવની હિ સાનુ ફળ અજ્ઞાન આવરણ પામે છે. ૧૬
એક વાત ભુલવી નહિ કે, સંસારની સાથે જકડાયેલે, માનવી ત્રણ કાળમાં મુકિત સુંદરીને વરી નહિ શકે. ૧૭.
સસારને મેહ તે જ સંતાપનું કારણ છે ૧૮
અજ્ઞાની છ સમયે સમયે પોતાના સ્વરૂપની હિ સા કરી રહ્યા છે. એનું ફળ અનંતું દુઃખ છે. ૧૯
અનંત ભવ ભ્રમણને છેદવાનું સાધન અખંડ શુદ્ધ અભેદ આમાની શ્રદ્ધા સમ્યગ્દર્શન જ છે. તે શ્રદ્ધા જ ભવ ભ્રમણ છેદવાનું તીક્ષણ શસ્ત્ર છે. ૨૦
નિ સંગતાના સ્વરૂપવાળો ધર્મ તે જ ધમ અતિ શુદ્ધ છે. ૨૧
આ ધર માર , ધન મારૂં, બેકમાં આટલી રકમ છે તે મારી. આ ઘેલછાથી પેસાના મમત્વથી મન જરા પ્રસન્નતા અનુભવે છે. જીવે તેને
