________________
| 99
99
મોક્ષનું મૂળ
પર વસ્તુ પોતાની થવાની નથી. છતાં અજ્ઞાની તેની પાછળ નકામે આદુ ખાઈને પડે છે. અજ્ઞાની છવ શક્તિને પરમાં વ્યય કરી જાતે પરાધીન થાય છે. ૧૨
બસ આટલું જાણે કે, ચેતન્ય તો એકલો જ છે. અને તેજ સુખ શાન્તિ આન દનો સમુદ્ર છે તે અહિં આ જ આત્મ ભાન થાય. ૧૩
પરાધીનતામાં સ્વાધીનતાને નાશ છે. ૨૪
પરાધીનતામથી સુખ લેવા મથતા ભથતા પરિણામે સુખને બદલે દુખ, શાન્તિને બદલે અશાંતિ અને આનંદને બદલે મુ ઝવણ ઉત્પન્ન થાય છે. ૧૫
સંસારના રગ રાગની વાતમાં રસ આવે, આત્માની વાત સાંભળતા રસ ન ઉપજે, તે બધા જન્મ મરણ વધારવાના ઉપાય છે. ૧૬
ભોગની લીનતા સ યમની પ્રતિપક્ષી છે. ૧૭ સમ્યગૂ દર્શનના અભાવમાં ભવ ભ્રમણ છે ૧૮
અનુકુળતા અને પ્રતિકુળતામાં જ્ઞાન જ સમાધાન કરે છે. કેવી રીતે સમાધાન કરે અનુકુળતા તે હું નહિ, રાગાદિ ભાવ તે હું નહિ, એમ જ્ઞાન પિતે જ પિતાના લક્ષે સમાધાન કરે. હું એક અનાદિ અખડ અન ત તત્ત્વ છું. મારે પરની જરૂર નથી. હું સ્વતંત્ર છું. સ્વતંત્રતાનું દાન થાય તો તે દુ ખ અને આપદાને નષ્ટ કરવાને ઉપાય છે ૧૯
સ્વમા સ્થિર થા. હે સાધક ? તો તને કેવલ જ્ઞાન અને કેવલ દર્શન પ્રગટ થશે. આ કામ શીઘ્રમેવ કરી લેવા જેવું છે. ૨૦
