________________
૨૭: ભાવશુદ્ધિ
મેં વિચાર કરીને જોયું કે જ્યાં રાગદ્વેષ છે ત્યાં સુખ નથી. જ્યાં નિવૃત્તિ છે ત્યાં જ સુખ છે. જ્યાં નેહ છે ત્યાં તાપ છે. નેહ જ દુઃખનું ભાજન છે. સમસ્ત દુઃખનું મૂળ નેહ (રાગ) જ છે. અત સ્નેહ (રાગ) નો ત્યાગ તે જ મહાન સુખ છે.
સ્વાધીનતા સુખ છે. પરાધીનતા દુ ખ છે. ૨
મનુષ્યના સુખ દુખ ચની માફક ફરતા રહે છે. અર્થાત સુખ પછી દુખ અને દુઃખ પછી સુખ. માટે દૌર્યતા છેડવી નહિ. ૩
ભૂતકાળને ભૂલી જાઓ. ભવિષ્યકાલ હજુ દૂર છે. વર્તમાનને જ સુધારો અગર સુખી થવાની ભાવના છે તો. ૪
કામ તથા મેહથી કેવી રીતે મુકત થવાય. રામની આવશ્યકતા કામને, અને ધર્મ પ્રીયતા અથત સેવાધમ મોહને ટાળે છે. ૫
વ્યાકુલતા એવી ચીજ છે, સવ વસ્તુ તથા અવસ્થાએથી અસંગ કરીને હૃદયમાં પ્રીતીની ગગા પ્રવાહિત કરે છે. ૬
સદ્દગુરૂ એટલે નિસ્પૃહતાની મૂર્તિ, પ્રેમને મહાસાગર અને પુણ્યની ગ ગા. તેમાં શિષ્યની સ્પૃહા લય પામે. અભિમાન ખાબોચિયું ગળી જાય અને પાતકને પુ જ શુદ્ધ થાય છે
રસની પરાકાષ્ઠા શાન્ત રસમાં છે. એમ રસશાસ્ત્ર વદે છે. કલાની પરાકાષ્ઠા અનાસકત ભાવમાં છે એમ કલાને આત્મા ઉચ્ચરે છે. અને પ્રેમની પરાકાષ્ઠા વાત્સલય રસમાં છે. એમ સી દર્યશાસ્ત્ર બેલે છે. યથાર્થ જ્યાં જેટલી કુદરતતા ત્યાં તેટલા જ એ સ્વાભાવિક, ૮
સ્વર્ગાદિ સંસારિક ભોગે ક્ષણિક તથા નાશમાન છે એવું જાણી આ સંસારના સર્વ ભાગમાં સુખ રમણીયતા ન દેખવા તે સા
