________________
૨૧ : આત્માનું નિરંજનપણુ
પરભાવની રૂચી એ પરના કર્તાપણાને થનગનાટ છે. અરે એમાં અનંતા દુખે પડ્યા છે. પરની રૂચીને થનગનાટથી પિતાના મહિમા તું માની રહ્યો છે અને એમ માનીને તું ગમે તેટલા શુભ ભાવ કરે ત્યાં મે ઘણું કર્યું. એમ તુ માની લે છે. અને પૂર્વના પુણ્યથી બહારની અનુકુળતા દેખે, ત્યારે જાણે કે હું આ બધાથી ભરપૂર છું. પણ હે ભાઈ 2 અજ્ઞાનથી તને ભાન નથી કે, ભરપુરતા તો મારે જ સ્વભાવ છે. આત્મા જ એક પૂર્ણાનંદથી ભરેલું છે. બીજું બધુ અપૂર્ણ જ છે
પરથી પિતાને ભરપૂર માને તે જ અજ્ઞાન છે. ૨ આભ સ્વભાવને પૂર્ણ માને તે જ જ્ઞાન છે. ૩ પરમ સુખ બુદ્ધિ એજ પરાધીનતાનું મૂળ છે. ૪ દેહ રોગાદિ વિકારનુ ધામ છે આત્મા આનંદનુ ધામ છે. ૫ પરના રક્ષણમાં પિતાનું રક્ષણ હનન થયું છે. ૬ અંતરમુખ થઈને સ્વચિંતન થાય તે શાશ્વત સુખ પ્રાપ્ત થાય. છ
અંતરમાં રહેલ આત્મ પ્રભુ જ્ઞાની છે. તેની અવગણના કરવાથી, અશાતના કરવામાં બાકી રાખી નથી તેથી આવરણે વધ્યા છે અને તેટલે સંસાર વધે છે. ૮
જેટલી દર્શન શુદ્ધિ તેટલી આત્મ શુદ્ધિ ૯
વ સ્વભાવ તરફ જો, દેખ, વિભાવ તરફ જેવુ તે જડને જોવા બરાબર છે. ૧૦
જડ લક્ષ્મી ઘટ ત્યારે તકરાર વધે, જ્ઞાન ઘટે ત્યારે વિભાવ વધે. ૧૧
