________________
૧૮ : પરાધીનતા છેડે
વિષય સુખને આથી જ્યાં ત્યાં તેને માટે ભ્રમણ કરે છે અને રાત્રી દિવસ તેજ ચિતામાં બળ્યા કરે છે. નિવૃત્તિને નહિ પિતા ને આસકિતને ખિલવે છે. અને આખરે તેના માટે ધન સંચયની પિપાસામાં જરાથી ઘેરાતો તે મૃત્યુને પામે છે. ૧
| વિજય સુખને માટે ચારે તરફ પરિભ્રમણ કરતો આત્મા રખડે છે, પણ તેની અભિલાષા તૃપ્ત થતી નથી. તૃપ્તી માટે રાત દિવસ સર્વ પ્રકારની ચિ તાઓમાં ચિંતીત, સ્વજનોમાં આસક્ત, વિવિધ પ્રકારે ધનની શોધમાં રખડતો તે મૃત્યુને શરણ થાય છે. પણ આત્માનું હિત કરી શકતો નથી. ૨
જીવને પ્રતિકુળતા જોઇતી નથી. અનુકુળતા જોઈએ છીએ, અનુકુળતા પ્રાપ્ત કરવામાં જ વિકાસને રું, અને પુણ્યમાં પણ અટક્યો, અને સ્વરૂપને સમજવાનો અવસર ન આવ્યો, તે મિથ્યા દર્શની જીવ છે. કારણ પિતાના નિજ સ્વરૂપને જાણવાને અવકાશ જ ન મળ્યો ૩
સ સારના કાદવમાં ખૂયાં, ખરડાયા, લપસ્યા પછી તેમાંથી નીકળવુ તે કઇ બચ્ચાને ખેલ નથી. ગાઢ સંસ્કારના પંજામાંથી છૂટવા માટે અનેક વર્ષોની તનતોડ મહેનત અને પુરી જાગૃતી જોઈએ રૂઢ સંસ્કારના જામેલા ભેર સામે ખૂબ ખૂબ સામને કરે પડે છે. ૪
દેને, દુગુણને શરૂઆતથી જ દબાવવા. કાળ જતાં તેનું બળ વધે છે, પછી તેને દબાવવા સહેલા નથી તેની નિવૃત્તિ કે સુધારણા, લાખ કાળની અતરની સાચી સમજણ, જ્ઞાન, સંયમ અને તપ માગે છે. ૫
પિતાના આત્માથે કરેલ સમજણ પૂર્વકની અ૮૫ ક્યિા પણ મૃત્યુ ના સાગરથી તારે છે, અને મેક્ષમાં લઈ જાય છે. આટલું જો ન કર્યું
