________________
सत्यासीया दुष्काल वर्णन
(५१५)
भिक्षुभयात् कपाटे जटिते व्यवहारिभिभृशं बहुभिः । पुरुषैर्माने मुक्त सीदति सति साधुवर्गेऽपि । २ । जाते च पंचरजतेर्धान्यमणे सकलवस्तुनि महये । परदेशगते लोके मुक्त्वा पितृमातृबन्धुजनान् । ३ । हाहाकारे जाते मारिकृतानेकलोकसंहारे। केनाप्यदृष्टपूर्वे निशि कोलिकलुठिते नगरे । ४ । तस्मिन् समयेऽस्माभिः केनापि च हेतुना च तिष्ठद्भिः। श्रीसमयसुंदरोपाध्यायलिखिता च प्रतिरेषा । ५। मुनिमेघविजयशिष्यो गुरुभक्तो नित्यपार्श्ववर्ती च । तस्मै पाठनपूर्वं दत्ता प्रतिरेषा पठतु मुदा । ६ । प्रस्तावोचितमेतत्त श्लोकपटकं मया कृतम् । वाचनीयं विनोदेन गुणग्राहिविदांवरैः । ७ ।
प्रस्ताव सवैया छत्तीसी
परमेसर परमेसर सहु कहइ, पणि परमेसर दीठउ किणइ; तेहनइ आघउ तेडि पूछि जइ, परमेसर दोठउ हुयइ जिणइ । अलख अगोचर लख्यउ न जायइ, निराकार निरजन पण 'समयसन्दर' कहइ जे जोगीसर, परमेसर दीठउछइ तिणई । १। के कहई कृष्ण के कहइ ईसर, के कहई ब्रह्मा किया जिण वेद; के कहई अल्ला सहज कहइ के, परमेसर जू दे बहू भेद ।
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
