Pradyumnakumara Cupai

Author(s): Kamalshekhar, Mahendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 36

भूमिका
२९ दाणानी जेम चूर्ण करी, पोताना बळनी प्रतीति करावी, आनंदित करे छे. ते प्रसंगनं पण वा. कमलशेखरे, "त्रिषष्टिशलाका०" पर्व ८,सर्ग ६हाना लोक ४२ थी४७ ए छ लोकोने सीधे सीधा ज पोतानी कृतिमां मूकी दईने आलेखन करेलु छे.
वळी, ज्यारे रुक्मिणीनु पाणिग्रहण करी कृष्ण द्वारिकामां आवे छे त्यारे रुक्मिणी कृष्णने "मने तो एकली केदीनी जेम लई आव्या छो, तो हुं मारी सपत्नीओनी आगळ हास्यपात्र न थाउं एम करो" -एम कहे छे, त्यारे कृष्ण "तने ह सर्वथी अधिक कराश" एम कही सत्यभामानी पडखेना एक महेलमा रुक्मिणीने उतारे छे. ए प्रसंगर्नु पण वा. कमलशेखरे, “त्रिषष्टिशलाका. पुरुषचरित्र" पर्व ८, सर्ग ६ट्राना लोक ६१थी६३-ए त्रण लोकोने सीधेसीधा ज पोतानी कृतिमां मूकी दईने आलेखन करेलु छे.
कृष्ण द्वारा जांबुवती-पाणिग्रहण प्रसंगमां, एक वखत नारदमुं आगमन, कृष्ण द्वारा तेमने कोई आश्चर्यकारक स्थान जोवामां आव्यु होय तो तेना विषे पूछवु, तेना संदर्भमां नारद द्वारा वैतादयगिरी उपर जांबवाननी अनुपम स्वरूपवान पुत्री जांबवतीनी वात करवी -ते प्रसंगनुं निरूपण पण वा. कमलशेखरे, “त्रिषष्टिशलाकापुरुषचरित्र" पर्व ८, सर्ग ६हाना लोक ७७थी७९-ए त्रण प्रलोकोने सीधेसीधा ज पोतानी कृतिमा मूकी दईने करेलुं छे. त्यार पछी गंगाकिनारे क्रीडाथै आवेली जांबवतीनुं कृष्ण द्वारा हरण, जांबवान अने कृष्ण वच्चे युद्ध, जांबवानने पराजित करी जांबवती अने तेना भाई विश्वकसेन साथे कृष्णन द्वारिकामां आवQ अने जांबवतीने रुक्मिणीना महेलनी बाजुना महेलमा उतारवी-५ प्रसंगर्नु आलेखन पण लगभग 'त्रिषष्टिशलाका०' पर्व८, सर्ग६, श्लोक ८० थी . ६मां आलेखायेला ते ज प्रसंगोने आधारे करेलुं छे. केटलीक पंक्तिओ तो जाणे संस्कृतमांथी महअंशे वा. कमलशेखरे प्राचीन गुजरातीमां न रूपान्तर करीने मूकी होय एवी लागे छे. जेम के 'त्रिषष्टिशलाकापुरुषचरित्र'मांथी
'प्रद्युम्नकुमार-चुपई'मांथी यथोक्ता नारदेनेयं तथैवेति वदन् हरिः ।८२। कही नारदरखि जेहवी
मय दीठी कुमरं तेहवी ११० अपमानाद्विरक्तस्तु प्रव्रज्यां स्वयमाददे । ८४ । दुःख वइरागिइ संजिम लीइ-११२ रुक्मिणीसदनाभ्यणे तस्या हयं ददौ हरिः । ८६। रुखमणि नइ पासइ आवासि
जांबवति मेल्ही ते पासि ११३ योग्यमन्यच्च सा त्वासीद्रुक्मिण्या सह सख्यभाक् ।८७ । बहिन पणा बेहुजिणीइं कीध
कृष्ण मुरारइ मांन घण दोध ११४ आम जांबवती-पाणिग्रहणनो प्रसंग पण, उपर प्रमाणे जोतां, वा. कमलशेखरे 'त्रिषष्टिशलाका.' ना आधारे ज निरूप्यो छे तेम कही शकाय.
आ उपरांत रुक्मिणी अने सत्यभामाने पुत्रजन्म थाय छे ते पहेला रुक्मिणीने आवेला शुभ स्वप्न अने कृष्ण द्वारा तेना फळरूपे पराक्रमी एवा पुत्रना जन्मनी आगाही : आ वातनी पोतानी दासी द्वारा सत्यभामाने जाण थतां तेनुं पण कृष्ण पासे कल्पित स्वप्नन कथन इत्यादि प्रसंगो पण लगभग 'त्रिषष्टिशलाका०' ना आधारे 'प्रद्युम्नकुमार-चुपई' मां आलेखाया छे. बन्ने राणीओने जे प्रकारनां स्वप्नां आव्यानो वात 'त्रिषष्टिशलाका, मां कहेवाई छे ते ज प्रकारे 'प्रद्युम्नकुमार-चुपई'मां पण कहेवाइ छे.