Pradyumnakumara Cupai

Author(s): Kamalshekhar, Mahendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 63

प्रद्युम्नकुमार-चुपई
फांसीनी सजा करी.'
आ उपरांत 'मोनेरी पोपट,' ए नामनी कथामां पण आ ज प्रकारनां कथा घटकनो उपयोग थयेलो छे. टूकमां कथा आ प्रमाणे छः ।
एक गजाने सात पुत्रो हता आ राजा पक्षीओनो खूब शोखीन हतो. एक दिवस स्वप्नमां तेने कोई भूते आवीने तरता टापु उपर रहेता परीओनी राणी पासेना सोनेरी पोपटनी वात करी. बीजे दिवसे सवारे राजाए साते पुत्र ने बोलावी जणाव्यु के जे कोई सोनेरी पोपट लावी आपशे तेने पोते, नानामोठाना भेद वगर अधैं राज आपशे. ___आ सांभळी प्रथम छ मोटाभाईओए नानाभाईने बोलावी एक दूधना पात्रमा वच्चे तीर ऊर्भु राखी तेने छापरे मूकी राखवा जणाव्युं अने कां के 'अमे सोनेरी पंखीनी शोधमा जईए छीए, जो संकटमां घेराई जइशुं तो आ दूध लाल रंगमा फेरवाई जशे. तुं जो बनी शके तो मददे आवजे, अने जो अमे अमारा काममां फतेह मेळवशुं तो तीर नीचं नमी जशे,' आम कही छ भोटा भाईओ चाली नीकळया.
चालता चालतां गत्रे एक पथिकाश्रममां तेओ आवी पहोंच्या, पण त्यां लूटाराओ वेशपलटो करी तेमने लूटी गया. आथी छए राजकुमारो पासे पैसा न रहेतां पथिकाश्रमना मालिकन देवु चूकववा तेओने तेना गुलाम थईने रहेवू पड्यु.
आ बाजु दूध लाल रंगमा फेरवाई जतां नानो भाई तरत ज मोटा भाईओनी शोधमां अने सोनेरी पोपटनी आशामां घरेथी नीकळी पडयो.
रस्तामा नाना भाईए एक वृद्ध संन्यासीने प्रसन्न करी सोनेरी पंखी माग्यु. त्यारे संन्यासीए तेने का, 'अहीं एक सरोवरमां सवारे परीओ कांठे पोतानी पांखो उतारी नहावा पडे त्यारे तेमाथी एक जोडी पांख लई, परीओनी पाछळ पाछळ ऊडी तेमना देशमा जई, बपोरे त्यां ज्यारे परीओ आराम करती होय त्यारे तु सोनेरी पंखी लई झडपथी पाछो आवतो रहेजे.'
संन्यासीना कहेवा मुजब नानाभाईए कयु अने सोनेरी पंखी लई आव्यो. अने जे परीनी पांख लई पोते ऊडयो हतो तेने पोते ते पांख क्यांकथी शोधी लाव्यो छे एम बतावीने पाछी आपी. तेथी खुश थईने ते परीए तेने सोनेरी बैसरी आपी अने का', 'संकटसमये मध्यरात्रिए वांसळी बजावतां हतारी मददे आवीश.' एम कही परी गई'.
आम सोनेरी पोपट अने बंसरी लई ज्यां मोटाभाई गुलाम तरीके रहेता हता त्यां आवी तेओ जाणे नहि ते रीते तेमनुं देवू चूकवी मुक्त कर्या. छए भाईओ मुक्त थई पोताने वतन जवा
कळया. त्यां रस्तामां नानाभाइने सुवर्णना पोपट साथे जोतां तेनी फतेह उपर तेओ ईण्याथी बळी ऊठ्या अने सोनेरी पंखी लूटी नानाभाईने मारी नाखवानो मनसूबो घड़यो.
१. पात्र अदे प्रसंगालेखनमां कंडक विगतफेर साथे आबा ज प्रकारना कथानक माटे जुओ: 'सोनारूपानं झाड', 'गुजरात तथा काठियावाड देशनी वारता-भाग २ जो, पृष्ठांक १२३-१२९. आवृति २जो
2. 'The Golden Parrot-“The Orient Pearls' (Indian Folklore)pages-29-36 .by Tagore Shovona devi ,