Parmatma Prakash

Author(s): Amrutlal M Zatakiya
Publisher: Vitrag Sat Sahitya Trust Bhavnagar

Page 417

ચેગીન્દ્વન્દેવવિરચિત
[ २४० २ होडा २०२
कृत्वा । केन । झा रागादिविकत्पर हितस्वसंवेदनज्ञानलक्षणेन ध्यानेनेति तात्पर्यम् ॥ २०१ ॥
अथ
४०६
३३३) अण्णु विबंधु वि तिहुयण
सासय- सुक्ख - सहाउ । तित्थु जि सलु वि कालु जिय णिवसइ लद्ध-सहाउ ॥ २०२ ॥
अन्यदपि बन्धुरपि त्रिभुवनस्य शाश्वत सौख्यस्वभावः ।
तत्रैव सकलमपि कालं जीव निवसति लब्धस्वभावः ॥ २०२ ॥
अणु वि इत्यादि । अण्णु वि अन्यदपि पुनरपि स पूर्वोक्तः सिद्धः । कथंभूतः । बंधु वि बन्धुरेव । कस्य । तिहुयहं त्रिभुवनस्थभव्यजनस्य । पुनरपि किं विशिष्टः । सासय सुक्खसहाउ रागादिरहिताव्याबाधशाश्वत सुखस्वभावः । एवंगुणविशिष्टः सन् किं करोति स भगवान् | तित्थु जि तत्रैव मोक्षपदे णिवस निवसति । कथंभूतः सन् । लद्धसहाउ लब्धशुद्धात्मस्वभावः कियत्कालं निवसति । सयलु वि समस्तमप्यनन्तानन्तकाल - पर्यन्तं जिय हे जीव इति । अत्रानेन समस्तकालग्रहणेन विमुक्तं भवति । ये केचन वदन्ति मुक्तानां पुनरपि संसारे पतनं भवति तन्मतं निरस्त मिति भावार्थः ।। २०२ ॥
હવે ફ્રી પણ સિદ્ધોના મહિમા કહે છે:
अन्वयार्थ:-[ जीव ] डेव ! [ अभ्यत् अपि ] वणी ते सिद्ध भगवान [ त्रिभुवनस्य ] ऋणु लोउना भव्य भनने [ बंधुः अपि ] ( हितअरी मधु छे. [ शाश्वतसोरुयस्वभाव: ] शाश्वत सुपस्वभाववाजा छे भने [ लब्धस्वभावः ] निःस्वलावने पाभीने [ सकलं कालं अपि ] सर्व अस [ तत्र एव ] त्यां ( भोक्षपट्टमां
४ ) [ निवसति ] वसे छे.
ભાવાથઃ—વળી તે પૂર્વોક્ત સિદ્ધ ભગવાન ત્રણ લેાકમાં રહેલા ભવ્ય જનને ખંધુ જ છે. રાગાદિ રહિત અવ્યાબાધ શાશ્વત સુખસ્વભાવ જેના છે એવા ગુણવિશષ્ટ તે ભગવાન શુદ્ધ આત્મવભાવને પામીને મેાક્ષપદમાં સમસ્ત કાલ સુધી-અનતાનંત अस सुधी-वसे छे.
અહીં સમસ્ત કાલ વિમુક્ત રહે છે ' એ કથનથી જે કાઇ કહે છે કે મુક્ત જીવાનું ફરીથી સ`સારમાં પતન થાય છે’ તેના મતનું ખંડન કર્યુ છે, એવા ભાવાથ છે, ૨૦૨