________________
गुरु वचन-स्वीकार।
ગુરૂઈ કહ્યું તે સાંભલી, ચિતે ચિત્ત મઝા ગુરૂછે ઘર જાવા તણિ, માનિ નહી મુઝ વાત. ગુરૂઈ ગુણ કે ઘણે, તે કામ છોડી જાય; ગુરૂ ઉપગાર માને નહી, તે નર દુખીયા થાય. માહરે પણ ગુરૂજી તણું, કરવું વચન પ્રમાણ કરવું મારે તે સહી, વચન કહું અમુલ. ગુરૂ કહે ખંભાયત જઈ દેઈમ્યું દીક્ષા ઉદાર;
છવ મહેચ્છવ સંઘ કરે, ભકિત કરે ભલિ ભાત, કહે ગુરૂને પ્રણામ કરી, ખંભાતનું નહિ કામ વચમાં દીક્ષા આપી, જે આવે રૂડું ગામ,
હાલ ૩. ઘાતકી ખડે હો કે પછે અરધ ભલે
એ દેશી.
રીક્ષા
મારગ જાતા હે કે ગાંમ એક આવીયું, પાનસર પહતા હે કે મનમાં ભાવી ઉં; ચિત્તમાં ગુરૂઈ છે કે વચન વિચારીઉં', દેવી દીક્ષા હો કે ઈમ નીરધારીઉં. અઢારસે અડતાલે છે કે કાતિક માસ ભલે, ગુરૂ દિક્ષા આપે કે સુંદર દીવસ કહ્યું, તિહાં વીરવજયજી કે નામ તે પાડીઉં, ખંભાતના સઘને છે કે વ્યતિકર કહાવીએ. હરખીત થઈને છે કે સંઘ તે આવીયે, ભલે ભાવે કરીને હો કે સાહમઈયું લાવીએ; ગુરૂ નયણે દેખી છે કે સંઘ હરખીત થયે, ઘણે ઓચ્છવ કરીને છે કે સેહરમાં લાવીયા.
૧ર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
