________________
૧૦૭
હિરવિજયસૂરિ.
શાખાશી આપી પાતાની બેન માની પૂછ્યુ કે અન્ન વગર કેવી રીતે રહી શકી, ત્યારે ચ'પાએ ઉલ્લાસથી જણાવ્યુ કે શુદેવ પ્રસાદથી; દેવનુ` સ્વરૂપ અમારાં મંદિર સ્થળે સ્થળે છે, તેમાં છે. જ્યારે ગુરૂ માટે પાસે રહેલ શ્રાવક થાનસિંગ માનસિ ંગે જણાવ્યુ કે હીરવિજયસૂરિ મહાન ગુરૂ છે, કે જે હાલ ગધાર છે. તેમને ગાજતે વાજતે ખેલાવવાને ગધાર પોતાના માણસા કમાન સહિત મેકલ્યા. બાદશાહના માણસેએ જણાવતાં સૂરિએ ત્યાં ચેમાસું પુરૂ કરી આગ્રા તરફ વિહાર કર્યો. કણીઆવડ ગામ આવ્યું અને પછી આગ્રા સમીપ જતાં અમ્મરને વધામણી દીધી એટલે મેાટા આડમરથી મોટા અમીર ઉમરાવને માકલી આચાયના આ ગ્રામાં પ્રવેશ કરાવ્યેા. સ. ૧૬૪૦ ( ખીજામાં ૧૯૩૯ છે અને તે મારવાડી વર્ષે ગુજરાત વર્ષથી એક વર્ષે ચૈત્રથી વધારે હોય છે એથી જ્યાં એક સાલના ક્રૂર આવે છે, ત્યાં ચૈત્ર પછીના માસ જોઇએ તે ક્રૂર આ ગણના પ્રમાણે વ્યાજબી છે એમ સમજવાનુ છે ) જેઠ સુદ ( ખીજામાં ૧૪) ૧૩ ને ક્રિને બાદશાહના મહેલમાં મળવા સૂરિ પધાર્યા, ત્યારે અકબર ઉઠી સામે આવી બે હાથ જોડી પ્રણામ કરતા ઉભા રહ્યો અને આચાયને માન આપ્યું. પછી ગાલીચા પર બેસવા કહેતાં આચાર્ય કહે કે તેમ અમે નહિ કરીએ કારણ કે જીવ-જંતુ તેની નીચે હોય. બાદશાહે ગાલીચા કઢાવી નાખ્યા તા માલૂમ પડયું કે કીડીએ ઘણી હતી. આથી પોતે તાજીમ થઈ ગયે. પણ :સાનામહારા આપવા માંડી એટલે અમે જૈન સાધુ નિષ્કંચન હાઇ એક કોડી પણ પાસે રાખતા નથી, જીતુ કદી ખેલતા નથી, પગે પાવડી કે પગરખુ નહિ, ઉઘાડે પગે જ અમે ચાલીએ, પાણી, આહાર ખીજાને ત્યાંથી જેટલા જોઇએ તેટલે જુદે જુદે ઘેરથી લઇ આવીએ, શિખવાને ઘેાડી કિતાબેા રાખીએ બાકી બીજી કંઇ પણ અમે રાખતા નથી, એમ આચાય શ્રીએ જવાબ આપ્યા, પછી જૈનધર્મનાં તત્વે, માગ શું છે તે પ્રકાસ્યા એટલે અકબર ધથી વાસિત થયા. તેનામાં નવીન પ્રશ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
