Dharm Shraddha

Author(s): Bhadrankarvijay
Publisher: Kesarbai Gyanmandir

Page 7

ધુરંધર પુરૂષ પ્રત્યે કે તેમને અનુસરનારાઓ પ્રત્યે જગતનું જેવું આકર્ષણ થવું જોઈએ તેવું આકર્ષણ કેમ થતું નથી? શું જ્ઞાનની ખામી છે? ચારિત્રની ખામી છે? ક્રિયાઓની ખામી છે? હશે, પણ તેટલી તે નહિ જ કે જેટલી શ્રદ્ધાની છે. અને એ શ્રદ્ધાની ખામીના પ્રતાપે જ, બીજી બધી ખામીઓ તેટલા પ્રમાણમાં પુરાતી નથી. કૃષિક્રિયાને વિકસાવવામાં મુખ્ય હેતુ જેમ પાણું છે, તેમ જ્ઞાન, ચારિત્ર કે ધર્મનિમિત્તક અનુષ્ઠાનને શોભાવનાર, દીપાવનાર કે વિકસાવનાર મુખ્ય હેતુ શ્રદ્ધા છે. શ્રદ્ધા જ્ઞાનને શોભાવે છે, ચારિત્રને દીપાવે છે અને ક્રિયાઓને વિકસાવે છે. અથવા તો તે સર્વની સફલતા માટે શ્રદ્ધા એ એક અનિવાર્ય વસ્તુ છે. ધર્મોન્નતિ અને તેને પરિણામે થતી વિશ્વોન્નતિને મેળવવી. હોય, તે બીજા પ્રયત્નોને ગૌણ બનાવીને, સમ્યફ શ્રદ્ધાને સુદઢ બનાવવાના પ્રયત્નને જ સૌથી વધુ અગત્ય આપવાની
શ્રદ્ધાને સુદઢ બનાવવા સહેલામાં સહેલે અને સર્વોત્તમ ઉપાય અધિકારી પુરૂષોના મુખે સમ્યગ જ્ઞાનના ભંડાર સમા શ્રીજિનાગનું નિયમિત શ્રવણ કરવું એ છે. એ સિવાય, બીજા બધા ઉપાયે ભય ભરેલા અને જોખમી છે. પુસ્તક– વાંચનથી, કહેવાતા આધુનિક કે અન્ય શિક્ષણથી કે જેના તેના મુખેથી ધર્મવિષયક વક્તાનાં શ્રવણથી ધર્મ શ્રદ્ધા વધે, એમ માનવું મિથ્યા છે. શ્રદ્ધા શ્રદ્ધાળથી જ વધે, અશ્રદ્ધાળુથી નહિ જ. આગમના જ્ઞાતા એવા શ્રદ્ધાસંપન્ન અને ચારિત્રપાત્ર મહર્ષિઓનાં મુખ કમલદ્વારા સદુપદેશના શ્રવણ વિના, શ્રદ્ધાની પ્રાપ્તિ જગતમાં દુર્લભ છે. એ કારણે એવા શ્રદ્ધાળુ મહર્ષિ