________________
તપશ્ચર્યા અને તત્વબેધ
૧૦૩
૯. ઇન્દ્રિયનું સંરક્ષણ કરીને જુદાં જુદાં ઘરોથી ભિક્ષા મેળવીને વિવેકી અને જાગૃત બેરિસ જોતજોતામાં પાત્ર ભરીને ભિક્ષા એકઠી કરી.
૧૦. ભિક્ષાટન પૂરું કરીને તે મુનિ નગરમાંથી બહાર નીકળ્યા અને ત્યાં રહેવાના હેતુથી પાંડવ પર્વતની પાસે આવ્યા.
૧૧. તેને ત્યાં રહેલા જોઈને તે દૂતો તેની પાસે બેઠા અને તેમાંના એકે જઈને રાજાને ખબર આપી કે --
૧૨. “મહારાજ, પેલે ભિક્ષુ પાંડવ પર્વતની પૂર્વ બાજુએ વાઘ, ઋષભ કે ગિરિગુફાઓમાં રહેતા સિહની જેમ બેઠો છે !'
૧૩. દૂતનું આ વચન સાંભળીને પેલે ક્ષત્રિય (રાજા) ઉત્તમ વાહનમાં બેઠે અને વેગથી પાંડવ પર્વત ભણી નીકળ્યો.
૧૪. જ્યાં સુધી વાહન જવાની શક્યતા હતી ત્યાં સુધી જઈને તે ક્ષત્રિય વાહનમાંથી નીચે ઊતર્યો અને પગે ચાલીને (બધિસત્ત્વની ) પાસે આવીને તેની પડખે બેસી ગયો.
૧૫. ત્યાં બેઠા પછી રાજાએ તેને કુશલપ્રક્ષાદિક પૂછળ્યા. કુશળપ્રક્ષાદિક પૂછીને તેણે નીચે મુજબ કહ્યું --
૧૬. તું જુવાન અને તરુણ છે; મનુષ્યની પહેલી ઉમરમાં છે. તારી કાન્તિ કુલીન ક્ષત્રિયના જેવી અત્યંત રોચક જણાય છે.
૧૭. તું હાથીઓને સમુદાય સાથે લઈને મારી સેનાની શોભા વધાર. હું તને સંપત્તિ આપું છું, તેને તે ઉપભોગ કર; અને હવે તારી જાતિ કઈ છે તે મને કહે.
૧૮ હે રાજ, અહીંથી ઠેઠ હિમાલયની તળેટી પાસે ધન અને વીવડે સંપન્ન-જેને કેસલ રાષ્ટ્રમાં સમાવેશ થાય છે –એવો દેશ છે.
૧૯. તેમનું ( ત્યાંના મહાજનોનું) ગોત્ર આદિત્ય છે અને તેમની જાતિને શાક્ય કહે છે. હે રાજા, હું તે કુળમાંથી પરિવ્રાજક , તે કાંઈ કામપભોગની ઈચ્છાથી નહિ.
૨૦. કામો પગમાં મને દેષ જણાયે અને એકાન્તવાસ
