________________
૨૭૨
ભગવાન બુદ્ધ
પણ નથી, કે શત્રુઓને પણ સોંપતા નથી. ચાલે, આગળ ચાલે. સામે મંડલમાલમાં+દીવાએ ખળે છે (અજાતશત્રુના શત્રુએ દીવા સળગાવીને બેસે એ સંભવતું નથી, એ આના ભાવાર્થ ).
હાથી ઉપર મેસીને જ્યાં સુધી જવું શકય હતું, ત્યાં સુધી જઈને અજાતશત્રુ નીચે ઊતર્યાં, અને જીવના આમ્રવનમાં મ`ડલમાલના ખારણા સુધી પગે ચાલીને ગયા, અને ત્યાં ઊભા રહીને તેણે જીવકને પૂછ્યું, ભગવાન ક્યાં છે?'
66
જીવક—મહારાજ, માંડલમાલના વચલા થાંભલા પાસે પૂ તરફ્ માઢું કરીને ભગવાન ખેડા છે,
અજાતશત્રુ ભગવાનની પાસે જઈને ઊભા રહ્યો અને મૌન ધારણ કરીને શાંતિથી ખેઠેલા ભિક્ષુસંધ તરફ જોઈ ને ખોલ્યેા,
'
આ સંધમાં જે શાંતિ દેખાય છે તે શાંતિ વડે (મારો) ઉદયભદ્ર કુમાર સમન્વિત થાઓ ! આવી શાંતિ ઉદયભદ્ર કુમારને મળેા !'' ભગવાન ખેલ્યા, “ મહારાજ, તમે પેાતાના પ્રેમને અનુસરીને જ ખાલેા છે.''
આ પછી અજાતશત્રુ અને ભગવાન એ બેની વચ્ચે લાંખે સંવાદ થયા. તે અહીં આપવા યગ્ય નથી. ભગવાન સંધની સાથે રહેતા ત્યારે ભિક્ષુસમુદાયમાં કાઈ પણ જાતની ગરબડ થતી નહિ એ બતાવવા માટેજ આ પ્રસંગ અહીં આપ્યા છે.
ભિક્ષુસંઘના શિસ્તના પ્રભાવ
સવારના પહેારમાં ભગવાન ભિક્ષાટન માટે જતા ત્યારે ક્યારેક કયારેક જુદા જુદા પરિવ્રાજકાના આશ્રમની મુલાકાત લેતા. ભગવાનને જોઇ તે પરિવ્રાજકાના મુખ્યા પેાતાના શિષ્યાને કહેતા, આ શ્રમણ્ ગાતમ આવે છે. તેને ગરબડ ગમતી નથી. તેથી તમે માટેથી
+ મ'ડલમાલ એટલે તબુના આકારના મંડપ, જેની જમીન આસપાસની જમીન કરતા ઊંચી કરવામાં આવતી હતી.
