Bhagavati Jod 04

Author(s): Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya
Publisher: Jain Vishva Bharati

Page 361

५६८. मंखलिसत गोशाल तब, सर्वानुभूति तास ।
तप तेजे करि जाव ही, करी भस्म नीं राश
५६६. द्वितीय वार पिण प्रभु प्रतै. असमंजस वचनेह ।
आक्रोसै आक्रोस करि, जावत सुख नहि लेह ।।
सुनक्षत्र-परितापन पद ६००. तिण काले नै तिण समय, श्रमण भगवंत महावीर।
तसु अंतेवासी सुशिष्य, गुणे करी गंभीर ।। ६०१. अयोध्या देशे ऊपनों, सनक्षत्र नाम अणगार।
प्रकृति स्वभावे भद्र ते, जाव विनीत उदार ।।
६०२. ते मुनि धर्माचार्य नां, अनुरागे करि मन्य ।
जिम सर्वानुभूति तिमज, जाव ते छाय न अन्य ।।
५९८. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सव्वाणुभूति
अणगारं तवेणं तेएणं एगाहच्चं कूडाहच्चं भासरासि
करेत्ता ५९९. दोच्च पि समणं भगवं महाबीरं उच्चावयाहि आओसणाहिं आओसइ जाव (सं० पा०) सुहमत्थि ।
(श० १५२१०६) ६००. तेणं कालेणं तेणं समएणं समणस्स भगवओ महा
वोरस्स अंतेवासी ६०१. कोसलजाणवए सुनक्खत्ते नामं अणगारे पगइभद्दए
जाव विणीए 'कोसलजाणवए' त्ति अयोध्यादेशोत्पन्नः ।।
(वृ०प०६८३) ६०२. धम्मायरियाणुरागेणं जहा सव्वाणुभूती तहेव जाव (सं० पा०) सच्चेव ते सा छाया नो अण्णा ।
(श० १५२१०७) ६०३ तए णं से गोसाले मखलिपुत्ते सुनक्खत्तेणं अणगारेणं
एवं वुत्ते समाणे आसुरुत्ते... ६०४. सुनक्खत्तं अणगारं तवेणं तेएणं परितावेइ ।
(श० १५१०८) ६०५. तए णं से सुनक्खत्ते अणगारे गोसालेणं मखलिपुत्तेणं
तवेणं तेएणं परिताविए समाणे ६.६. जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ,
उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीर तिक्खुत्तो ६०७. वंदइ नमसइ, वदित्ता नमंसित्ता सयमेव पंच
महव्वयाई आरुभेति, आरुभेत्ता ६०८. समणा य समणीओ य खामेइ, खामेत्ता आलोइयपडिक्कते समाहिपत्ते आणुपुव्वीए कालगए।
(श०१०१०९)
६०३. मखलिसुत गोशाल तब, सुनक्षत्र अणगार।
इहविधि वचन को छते, आसुरुत्ते धार ।। ६०४. सनक्षत्र अणगार प्रति, तप थी उपनं तेज ।
तेहिज तेजोलेश करि, परितापना करेज ।। ६०५. सुनक्षत्र अणगार तब, मंखलिसुत गोशाल ।
तप थी उपनुं तेज करि, परिताप्ये छते न्हाल ।। ६०६. ज्यां श्रमण भगवंत महावीर त्यां, आवै आवी सार ।
श्रमण भगवंत महावीर प्रति, तीन वार तिहवार ।। ६०७. वंदै शिर नामै तदा, पोतेहीज पिछाण ।
पंच महाव्रत ऊचरै, जाम ऊचरी जाण ।। ६०८, बहु मुनि अज्जा खमाय ने, दोष आलोवै न्हाल ।
पडिकमी लघु समाधि प्रति, अनुक्रम कीधो काल ।। ६०६. सोल करोड़ सुवर्ण तजी, सुंदर सोल तजेह ।
वंदू सुनक्षत्र मुनि, ऋषिमंडल मेलेह ।।
भगवान पर तेजोलब्धि प्रयोग पद ६१०. मंखलिसुत गोशाल तब, सूनक्षत्र अणगार ।
ते प्रति तप तेजे करी, परितापी तिहवार ।। ६११. तृतीय वार पिण प्रभु प्रतै, असमंजस वचनेह ।
आक्रोसण करिक तदा, आक्रोस वलि तेह ।। ६१२. सगल कहि पूर्ववत, तिमहिज जावत जाण।
सुख नहिं मुझ थी आज तुझ, बोल्यो इहविधि वाण ।। ६१३. श्रमण भगवंत महावीर तब, मंखलिसुत गोशाल ।
तेह प्रतै इम वागर, हे गोशाला ! न्हाल ।। ६१४. तथारूप जे श्रमण प्रति, माहण प्रतै विमास ।
तिमहिज जावत जाणवू, करै तास पर्युपास ।। ६१५. तो स्यूं हे गोशाल ! तुझ, मैंज प्रव्रज्या दीध ।
जावत वलि मैं तुझ प्रतै, निश्चै बहुश्रुत कीध ।।
६१०. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सुनक्खत्तं अणगारं
तवेणं तेएणं परितावेत्ता ६११. तच्चं पि समणं भगवं महावीरं उच्चावयाहिं
आओसणाहिं आओसइ। ६१२. (सं० पा०) सव्वं तं चेव जाव सुहमत्थि ।
(श० १५२११०) ६१३. तए णं समणे भगवं महावीरे गोसालं मखलिपुत्त
एवं वयासी-जे वि ताव गोसाला ! ६१४. तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वा तं चेव जाव
(सं० पा०) पज्जुवासति । ६१५. किमंग पुण गोसाला ! तुम मए चेव पव्वाविए जाव
(सं० पा०) मए चेव बहुस्सुतीकए ।
भ० श.१५ ३४३
Jain Education Intemational