Book Title: Bhagavati Jod 04
Author(s): Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya
Publisher: Jain Vishva Bharati

View full book text
Previous | Next

Page 431
________________ ढाल : २२ [पुन नीपज सुभ जोगं सूं रे]: सावथी नगरी में तेह में रे लाल, अयंपूल नामे जाण हो। भविक जण ! ते श्रावक छ गोसाला तणों रे लाल, तिणरै रिध प्रभूत बखाण हो। भविक जण ! श्रावक सुणजो गोसाला तणों रे लाल ।।१।। आं० ते गोसाला रै मत मझे रे लाल, प्रवीण घणों अतंत हो। विचरै छ आतमा भावतो रे लाल, गोसाला रो मारग जाण तंत हो ।।२।। ते रात समा रै विषे एकदा रे लाल, कुटंब जागरणा जागतो जाण हो। तिण अवसर मन माहे ऊपनी रे लाल, हल रो छै कूण संठाण हो ।।३।। बीजी वार अयंपुल मन चितवै रे लाल, मांहरा धर्म आचार्य ताहि हो। गोसालो जी तीर्थकर मोटका रे लाल, सर्व ग्यान दरसण त्या मांहि हो ।।४।। ते विचरै छै सावत्थी नगरी मझेरे लाल, हलाहल कभारीरी जायगां मांहि हो। संघ सहित परवरयो थको रे लाल, आतमा नै भाये रह्या ताहि हो।।५।। तो श्रेय किलाण छै मो भणी रे लाल, सूर्य उगां पछै बांदु जाय हो। सेवा-भगत करूं तेहनी रे लाल, त्यांनै प्रश्न पूछं हित ल्याय हो ।।६।। एहवी राते कीधी विचारणा रे लाल, सूर्य उगां पछै परभात हो। तिण मरदन सिनान किया तिहां रे लाल, चंदण सू चरच्यो गीत हो ।।७।। मोल मंहघा नैं हलका घणां रे लाल, एहवा कपड़ा गेहणा पेहरचा ताम हो। सगलोई अंग सिणगारियो रे लाल, घर बारे नीलियो आम हो ।।८।। हलाहल कुंभारी री जायगा तिहां रे लाल, अयंपुल आयो तिण वार हो। तिण देख्यो गोसाला नै दूर थी रे लाल, अंबफल देख्यो हाथ मझार हो ।।६।। जाव नमण करै कुंभारी भणी रे लाल, गात्र पाणी सींचतो देख्यो ताय हो। जब अयंपुल लाज्यो मनमें अति घणों रे लाल, हलवे-हलवे पाछा दीया पाय हो।।१०।। जब गोसाला रा थिवरां जाणियो रे लाल, अयंपुल लाज्यो देखी ताहि हो। जब अयंपुल ने कहै छै बोलाय नै रे लाल, थारै इसड़ी उपनी मन मांहि हो ।।११।। ते बात पूछण तं आवियो रे लाल, तु लाज्यो अंबफल देखे हाथ हो। ए बात साची कै साची नहीं रे लाल, अयंपुल कह्यो साची छ बात हो ॥१२।। तं लाज्यो अंबफल देखे हाथ में रे लाल, ते तं संका मन में मत जाण हो। भगवंत परूप आठ चरम नै रे लाल, पछै पोहचै निरवाण हो।।१३।। इण कारण अयंपुल गर तांहरो रे लाल, सरीर छांट पाणी सं जाण हो। आठ चरमादिक सगला बाना करी रे लाल, सीझ बुझ जासी निरवाण हो ।।१४।। ए वचन थिवरां रा सांभल्या रे लाल, अयंपुल घणों हरखत थाय हो। हिवै तिहां थी उठी नै नीकल्यो रे लाल, गोसाला ने वंदण जाय हो ।।१५।। जब थिवर गोसाला कनै गया रे लाल, अंबफल दियो एकंत न्हखाय हो। अयंपल आय वांदे बेठो तिहां रे लाल, गोसालो कहै तिणनै बतलाय हो ।।१६।। इणरै मनमें उपनी ते थिवरां कही रे लाल, तिम हिज गोसाले कही जाण हो। आठ चरमादिक सगली मांडी कही रे लाल, हल छै वंसी मूल संठाण हो ।।१७।। वीणा वजावै गीत गावतो रे लाल, गावतो-गावतो करै तान हो। वीरगा-वीरगा मुख ऊचरै रे लाल, वीर भाई-वीर-भाई करतो मान हो।।१८।। गोसाला री चौपई, ढा० २२ ४१३ Jain Education Intemational For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460