________________
અતીતની અજાણે
- વરરુચિના હાથપગ ઢીલા પડી ગયા માથું શૂન્ય થઈ ગયું. આંખે નિસ્તેજ થઈ ગઈ. ચહેરે પૂણ જેવો સફેદ થઈ ગયો. તેને સમજાતું નહતું કે આ શું થઈ ગયું.
મહામંત્રી શકટાલે વરરુચિ તરફ જોયું અને કહ્યું: “વરચિ. આ શ્લે કે મારી સાતે પુત્રીઓને યાદ છે. ઈચ્છા હોય તે સાંભળી શકે છે.” . હઠ કરડતાં વરરુચિએ કહ્યું : “હા! તે સંભળાવો.'
તે પછી યક્ષદત્તા મંચ પર આવી તેણે પણ એ જ રીતે શ્લેકે સંભળાવ્યા. આમ એક પછી એક સાતે કન્યાઓએ એ. કે સંભળાવી સભાને સ્તબ્ધ કરી દીધી.
આખી સભા વરરુચિને તિરસ્કાર કરવા લાગી. રાજાએ પણ તેને તિરસ્કાર કર્યો. મેટું નીચું કરી તે પોતાના ઘર તરફ ચાલતે. થયેલ. તેનું લેહી ઊકળી ઊઠયું. અનેક પ્રયત્નો કરવા છતાં તેને મહામંત્રીની ચાલાકી ન સમજાઈ
હકીકત એ હતી કે મહામંત્રીની સાત પુત્રીઓની યાદ-શક્તિ એટલી વિલક્ષણ હતી કે પહેલી કન્યાને એક વાર સાંભળતાં જ કઠિનમાં કઠિન પદ્ય પણ યાદ રહી જતું હતું. બીજને બે વાર સાંભળવાથી યાદ રહી જતું હતું. ત્રીજીને ત્રણ વાર સાંભળવાથી યાદ રહી જતું. આ રીતે ક્રમશઃ સાતમીને સાત વાર સાંભળવાથી યાદ રહી જતું હતું. એમનું મસ્તક એક કેમેરા જેવું હતું, જેમાં આખું ય શબ્દચિત્ર અંકિત થઈ જતું પરંતુ એક રહસ્યની ખબર કેઈને ન પડી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org