________________
संस्पृशेत्, न चैवं कुर्यादिति ॥ ५७॥
॥२/१/१/१०॥
॥ श्रीआचाराङ्ग प्रदीपिका ॥
किञ्च
से भिक्खू वा २ से ज्जं पुण जाणेज्जा अंतरुच्छुयं वा उच्छुगंडियं वा उच्छुचोयगं वा उच्छुमेरगं वा उच्छुसालगं वा -Pउच्छुडालगं वा संबलिं वा संबलिथालिगं वा, अस्सिं खलु पडिग्गाहियंसि अप्पे भोयणजाते बहुउज्झियधम्मिए, तहप्पगारं ४.अंतरुच्छुयं वा जाव संबलिथालिगं वा अफासुयं जाव णो पडिगाहेज्जा। क से भिक्खू वा २ से ज्ज पुण जाणेज्जा बहुअट्ठियं वा मंसं मच्छं वा बहुकंटगं, अस्सिं खलु पडिग्गाहितंसि अप्पे 90 भोयणजाते बहुउज्झियधम्मिए, तहप्पगारं बहुअट्ठियं मंसं वा मच्छं वा बहुकंटगं लाभे संते णो पडिगाहेज्जा।
से भिक्खू वा २ जाव समाणे सिया णं परो बहुअट्ठिएण मंसेण मच्छेण वा उवणिमंतेज्जा-आउसंतो समणा ! 4- अभिकंखसि बहुअट्ठियं मंसं पडिगाहेत्तए । एतप्पगारं णिग्योसं सोच्चा णिसम्म से पुव्वामेव आलोएज्जा-आउसो ति वा 88 भइणी ति वा णो खलु मे कप्पति बहुअट्ठियं मंसं पडिगाहित्तए। अभिकंखसि मे दाउं, जावतितं तावतितं पोग्गलं दलयाहि, १ मा अट्ठियाई।
॥७२॥