Vismi Sadini Viral Vibhuti Part 01

Author(s): Hemvallabhvijay
Publisher: Sahasavan Kalyanakbhumi Tirthoddhar Samiti Junagadh

Page 102

મહામાંગલિકનું આયોજન કરવામાં આવ્યું હતું...વિવિધ ગામોથી, જૂનાગઢ मृत्युकल्पद्रुमे प्राप्ते येनात्मार्थो न साधितः । ગામમાંથી આવેલા ભાવુકજનોથી ખીચોખીચ ભરેલા ઉપાશ્રયમાં મંગલ निमग्नो जन्मजम्बाले स पश्चात् किं करिष्यति ॥ ઘડીએ પૂજ્યશ્રીએ માંગલિકનો પ્રારંભ કરવા નમસ્કાર મહામંત્ર અને જે જીવ મૃત્યુ નામના કલ્પવૃક્ષને પ્રાપ્ત કરવા છતાં આત્મકલ્યાણને સાધી માંગલિક શ્લોકનું ઉચ્ચારણ કર્યા બાદ વધારે બોલવામાં શ્રમ અનુભવાતો નથી શકતો તે જીવ પછી સંસારરૂપી કીચડમાં ખેંચીને શું વિશેષ કરી શકશે ? હોવાનો અહેસાસ થતાં મુનિ હેમવલ્લભવિજયજીને સંપૂર્ણ માંગલિક કરવાનું आगर्भात् दुःखसंतप्तप्रक्षिप्तो देहपिञ्जरे । સુચન કરતાં મુનિ ભગવંતે નૂતનવર્ષના માંગલિક સ્વરૂપે મહાપ્રભાવક नात्मा विमुच्यतेऽन्येन, मृत्युभूमिपतिं विना ॥ નવસ્મરણ પૈકી સાત સ્મરણ તથા શ્રીગૌતમસ્વામીનો રાસ વાંચ્યો હતો... આત્માના શત્રુ એવા કર્મરાજા વડે આ જીવ ગર્ભમાં પ્રવેશવાની પ્રથમ ત્યારબાદ મુનિ નયનરત્નવિજયજીએ નૂતનવર્ષ ધર્મમય પસાર કરવા ક્ષણથી જ ક્ષુધા, તૃષા, રોગ, જરા, સંયોગ, વિયોગ આદિ અનેક દુ:ખોના ગાગરમાં સાગરની માફક ટૂંકમાં હિતોપદેશ આપ્યો હતો. અંતે પૂજ્યશ્રીએ ભંડારસ્વરૂપ દેહપિંજરમાં પૂરાયો છે. તેને હવે યમરાજા સિવાય અન્ય કોણ ચતુર્વિધ સંઘની સમક્ષ ચતુર્વિધ સંઘ તથા જગતના સર્વે જીવો સાથે ખૂબ જ છોડાવી શકે તેમ છે ? ભાવપૂર્વક ગદ્ગદ્ હૈયે ક્ષમાપના કરી, પછી પૂજ્યશ્રીની અસ્વસ્થતાને કારણે संसारासक्तचित्तानां मृत्युभीतिर्भवेन्नृणां । મુનિ નયનરત્નવિજયજીએ સૌ ભાવિકોને પૂજ્યશ્રીના હાથે સૂરિમંત્રથી बोधयते पुनः सोऽपिज्ञानवैराग्यवासिनाम् ॥ વાસિત કરેલ વાસક્ષેપ વડે આશિષ આપ્યા હતા... લગભગ સવારે ૯.00 જે જીવનું ચિત્ત સંસારના પદાર્થોમાં આસક્ત છે પરંતુ પોતાના વાગે ડોકટર આવતાં પૂજ્યશ્રીને તપાસીને કાર્ડિયોગ્રામ કાઢવામાં આવ્યો આત્મસ્વરૂપને જાણતું નથી તેને નજીક આવતું મૃત્યુ ભયજનક લાગે છે, ત્યારે તેમણે મંદ હૃદયરોગનો હુમલો થયો હોવાનું જણાવી ઉપચાર માટે યોગ્ય જ્યારે નિજ આત્મસ્વરૂપનો જ્ઞાતા તથા પરપદાર્થમાં વૈરાગ્યવાળો જીવ મૃત્યુ દવા-ઈન્જકશનો અંગે સૂચન કરેલ...
નજીક આવતાં આનંદ અનુભવે છે. કારતક સુદ પાંચમ- જ્ઞાનપંચમી:
जीर्ण देहादिकं सर्वं नूतनं जायते यतः । પર્યુષણ મહાપર્વ પછીના છેલ્લા દોઢ-બે માસથી શારીરિક અસ્વસ્થતા
स मृत्युः किं न मोदाय सतां सातोत्थितिर्यथा ॥ અનુભવી રહેલા પૂજ્યશ્રીનું આંતરમાનસ કંઈક વિમાસણમાં રહેતું હોવાનું
મૃત્યુ આવતાં જીર્ણ થઈ ગયેલ દેહાદિ સર્વ છૂટી જાય છે અને નવું શરીર જણાતું હતું... શારીરિક આરોગ્ય માટે દ્રવ્યોપચાર ચાલતાં હતાં પરંતુ
પ્રાપ્ત થવાથી જ્ઞાની પુરુષો મૃત્યુને એક પ્રકારનો શાતાનો ઉદય માનતા શાસ્ત્રાભ્યાસ તથા પૂજ્યોની અનુપમ કૃપા અને દીર્ઘકાલીન સંયમપર્યાય
હોવાથી તેને માટે મૃત્યુ એ હર્ષનો અવસર બને છે. દરમ્યાન અનેક અનુભવોથી ઘડાયેલ પૂજ્યશ્રીને અંતિમ કાળ નજીક આવી
| બસ! આ વિચારોના આધારે લગભગ બાહ્યભાવો-બાહ્ય પ્રવૃત્તિ તરફ રહ્યો હોવાના ભણકારા સંભળાવા લાગ્યા હતા. તે વખતે તેઓ એ ચિંતનમાં
| ઉપેક્ષા કરી આંતરપરિણતિના ખૂલ્લા આકાશમાં વિહરવા લાગ્યા... અને લાગી ગયા કે -
જ્ઞાનપંચમીના મહિમાવાન દિનની મંગલ પ્રભાતે લગભગ ૮.૩૦ કલાકે મુનિ