________________
सर
दीपिका
Pos/aavaamanaeam/wadesawmaavana
|| पीढ फलग सय्या संथार, निमंत्रणा करिजे सविचार ॥ १६ ॥ श्म करते सूधो गुरु लह्यो, कहो | वाल किम जाए ति करो ॥ पंमित विणु जिन गुण कुण कहे, मिथ्याती मूरख शुं लहे ॥ १७ ॥
श्री उपासक दशांग अंगने विषे सद्दाल श्रावकनो अधिकार. ___कोलासपुर नगरने विषे जितशत्रु नामनो राजा राज्य करतो हतो. ते नगर मध्ये सद्दालपुत्र नामनो एक धनाढ्य कुंभार रहेतो हतो, ते गौशालक मतनो उपासक अने तेना सिद्धांतोपर संपूर्ण श्रद्धावंत हतो. ते सद्दालपुत्र एक दिवस मध्य रात्रिए अशोकवाटिकाने विषे बेठो हतो ते प्रसंगे त्यां एक देव प्रगट थई कहेवा लाग्यो के, " हे देवानुपिय ! काले प्रभाते | अत्रे महामाहण, महागोप, महासार्थवाह धर्माचार्य पधारवाना छे तेमने तमे भक्तिपूर्वक वंदन करजो, तेमनी पपासना करजो अने पाट, पाटला, बाजोठ, संथारा विगेरेनी निमंत्रणा करजो." ए प्रमाणे वे त्रण वखत कही ते देव अदृष्य थयो. आ उपरथी सदाले विचायु के म्हारो धर्माचार्य (गोशालो) काले पधारशे, तेथी ते प्रभातमां व्हेलो स्नान विगेरे करी आनंद. युक्त थयो थको सहकुटुंब परिवार सहित धर्माचार्यना बंदनार्थे नगर बहारना ऊद्यानने विषे गयो. परंतु त्यांतो गौशालकने बदले महामाहण भगवंत श्री वर्द्धमानस्वामी पधार्या हता, पण सदाले देवना कहेवाथी ते भगवंतने वंदन करी बेठो; तेने जोई भगवंत सद्दाल प्रत्ये कहेता हवा के " हे सदाल काले मध्यरात्रिना समये अशोकवाटिकाने विषे तारी पासे एक देव प्रगट ॥
BOM/ARBanayaBoBoaramavasaamaanavara
