________________
૧૧૦
નિજ નિજ ભાષાએ સમજાય, હરખે નિજ નિજ રીજમાં, પ્રભુ તે નિરવિકાર કહાય . મને ૩ ગ અવસ્થા જિન તણી, જ્ઞાતા હુયે તિણે સમજાય; ચતુરની વાત ચતુર લહે, મૂઢ બિચારા દેખી મુંઝાય છે મ૦ ૪ મૂરખ જન પામે નહીં, પ્રભુ ગુણને અનુભવ રસસ્વાદ,માનવિજય ઉવઝાયને, તે રસસ્વાદેગો વિખવાદ પામબાપા
છે શ્રી મુનિસુવ્રત જિન સ્તવન છે
(પાંડવ પાંચે વંદતાં—એ દેશી.) મુનિસુવ્રત જિન વંદતાં, અતિ ઉલૂસિત તન મન થાય, વદન અનેપમ નિરખતાં, મારાં ભવ ભવનાં દુઃખ જાય રે. ૧. મારાં ભવ ભવનાં દુઃખ જાય, જગદગુરૂ જાગતો સુખકંદ રે સુખકંદ અને મંદ આણંદ, પરમ ગુરૂ જાગતો સુર એ આંકણી છે નિશિ દિન સૂતાં જાગતાં, હઈડાથી ન રહે દૂર રે, જબ ઉપકાર સંભારીએ, તવ ઉપજે આનંદ પૂર રે છે તો જ તે સુ છે ૨ કે પ્રભુ ઉપકાર ગુણે ભર્યો, મન અવગુણ એક ન સમાય રે; ગુણ ગુણ અનુબંધી હુઆ, તે તે અક્ષય ભાવ કહાય રે છે તે છે જ૦ | સુ છે ૩ અક્ષય પદ દીયે પ્રેમ જે, પ્રભુનું તે અનુભવ રૂપ રે; અક્ષર સ્વર ગોચર નહીં, એ તે અકલ અમાય અરૂપરે એ છે જ છે સુ છે ૪ અક્ષર થોડા ગુણ ઘણા, સજનના તે ન લિખાય રે, વાચક યશ કહે પ્રેમથી, પણ મન માંહે પરખાય રે . ૫૦ છે જ છે સુ છે ૫ છે
છે શ્રી નમિ જિન સ્તવન છે (ગરબે કેણે રે કરાવ્યું કે નંદજીના લાલ રેએ દેશી.) નમિનાથ જિર્ણોસર વંદે કે, દિલમાં આણું રે, એ તે વિમા
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
