________________
રા
૧૯૩
શ્રી સુબાહુ કુંવરની સક્ઝાય. હવે સુબાહુ કુંવર એમ વિનવે, અમે લેશું સંજમ ભાર !
માડી મોરી રે ! વીર પ્રભુની વાણી સાંભળી, તેણે મેં જાણે અથિર સંસાર છે
માડી હવે હું નહીં રાચું રે સંસારમાં છે ? હરે જાયા તુજ વિના સૂનાં મંદિર સૂનાં માળીયાં, જાયા તુજ
વિના સૂનો સંસાર છે જાયા મેરા રે માણેક મેતી મુડીકાં, કાંઈ રિદ્ધિ તણે નહીં પારા જાયા મેરા રે તુજ વિના ઘડીએ ન નીસરે હાંરે માજી તન ધન જોબન કારમે, કારમે કુટુંબ પરિવાર છે માડી મોરી રે, કારમો સગપણમાં કોણ રહે મેં તે જાયે અથિર સંસાર, માડી મોરી રે હવે મારા હરે જાયા સંયમ પંથ ઘણે આકરે, જાયા જેમ છે ખાંડાની ધાર છે જાયા મેરા રે, બાવીશ પરીસહ જીતવા છે જાયા રહેવું જીવ પાસ, જાયા મેરા રે
તુજ છે! હાંરે માડી વનમાં રહે છે મૃગલાં, તેની કેણ કરે સંભાળ માડી મોરી રે વનમૃગની પેરે ચાલશું, અમે એકલડા નિરધાર છે
માડી, પા હરે માજી નરક નિગોદમાં હું ભમે, ભયે અનંત અસંતી વાર છે માડી મોરી રે છેદન ભેદન મેં સાં, તે કહેતાં નવે પાર છે
માડી હવે દા
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
