________________
૧૫૬
મસ્તાને થઈ મગરૂરીમાં, ભૂલી કરે ભડાકે, ખચિત આઉખું તુટી જાતાં, થાશે ધડ ધડાકે છે જીવટ છે બાઝ બાઝા, લાતં લાતા ગાળે ગાળા આવે; વાત તડાકા ગપગડાકા, મારે નહીં પણ ફાવે છે જીવ છે વાત વાતમાં લડી પડીને, ધમધમાં બહુ કરશે; ઉચાળે અણધાર્યો ભરશે, કામ કદિ નહીં કરશે એ જીવ છે ગપાસપાં નાતજાતમાં, ઝગડામાં જકડાશે; પ્રાણ પલકમાં પડતા રેશે, ખતાં દુ:ખનાં ખાશો છે જીવટ | સટી ઝાલો કુતર પાલે, હસતા હસતા ચાલે, એક દિન ડાચું ફાટી જાશે, પરભવ પંથ ન ઝાલે છે જીવ છે પહેરે પાઘડી પાએ ઘડીની, મરડી મુછો હાલ બણું ઠણીને અંતે મરવું, ઠાઠ પડી રહે ઠાલે છે જીવ છેલછબીલા શાહ ને શાણું, પણ અંતે ગભરાણા; પ્રભુ ભજ્યા વિણ પાર ન પામ્યા, પાપ કરમ પડાણ છે જીવ છે લાખ ચોરાશી ભટકે ભારી, એ તે નર ને નારી; બુદ્ધિસાગર અવસર પામી, ધર્મ કરો સુખકારી છે જીવ છે
મૃત્યુ. અરે જીવ પામર પંખી રે, માથે મૃત્યુ બાજ છે મે; ગફલતમાં ગમગીન બન્યાથી, વળે ઘડીમાં ગેટે છે અરે છે ઝડપ દઈને ઝડપે ઝટપટ, વાર ન લાગે ઝાઝી, રમત ગમતને રંગ બગાડે, બગડી જાને બાજી ! અરે રાજન સાજન માજન મેટા, મૃત્યુ આગળ છેટા, ભલભલા પણ ઉડ્યા ભાગી, ખેલ થઈ ગયા છેટી છે અરે છે
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
