________________
– ૨
-
સમાં પલપલ ચાત નામ
–
બસ,આવું જીતવું ને હારવું ચાલ્યા જ કરે, ચાલ્યા જ કરે.
સૌ કોઈને એક જ મહેચ્છા હોય, હું વધુ ને વધુ મોટા પ્રદેશનો સ્વામી બનું. સમ્રાટ બનું.
પણ મજા એ કે એક પણ રાજા આખા ઐવિત ક્ષેત્રનો ધણી બની ન શકે.
વાસુદેવ આવે તો તે ત્રણ ખંડનો માલિક થાય. ચક્રવર્તી આવે તો તે છ ખંડનો સ્વામી ગણાય. પણ તેથી વધુ કોઈ નહિ.
જબૂદ્વીપમાં આવાં ઘણાં ક્ષેત્રો છે. એમાંનું એક ક્ષેત્ર તે ઐરાવત ક્ષેત્ર. આપણું ક્ષેત્ર તે ભરત ક્ષેત્ર એ જબૂદીપની દક્ષિણ દિશામાં વસેલું છે. તો ઐરાવત ક્ષેત્ર તેની ઉત્તર દિશાએ આવેલું ક્ષેત્ર છે.
એ ઐરાવત ક્ષેત્રના પાછા બે ભાગ : દક્ષિણાર્ધ અને ઉત્તરાર્ધ. એ બન્નેના ત્રણત્રણ વિભાગ તે ત્રણત્રણ ખંડ. કુલ છ ખંડ.
આ છ ખંડો પૈકી મધ્યમ ખંડમાં એક મોટો દેશ છે. સેંકડો નગરો અને હજારો ગ્રામોથી પરિવરેલા તે દેશની પાટનગરીનું નામ છે માકદી નગરી.
આ નગરીમાં મણિમાલી નામે રાજા રાજ કરે છે. તેને મણિકાંતા નામે પટરાણી છે.
રાજ છે, રાજા છે, એટલે મંત્રી પણ હોય, સેનાપતિ હોય, સૈન્ય પણ હોય, અને વળી નગરશેઠ અને રાજપુરોહિત પણ હોય. આવું તો કેટલુંય ભેગું થાય ત્યારે એક રાજા સંપૂર્ણ રાજા ગણાય; ત્યારે એનું રાજ્ય સવાંગ-સમૃદ્ધ બને.
રાજા મણિમાલીના રાજમાં પણ આ બધાં જ અંગો હતાં. કોઈ વાતે તૂટી કે ઊણપ ન હતી.
રાજા પણ ન્યાયી હતો, પ્રજાપાલક હતો. ને સદાચારી પણ
હતો.
રાજા હોય અને આ બધાં વાનાં હોય તે પ્રજાના અને તે રાજ્યના 1 સુખની કલ્પના કરી લો! કેવું સુખ હોય! કેવી આબાદી હોય. જ્યાં !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
