________________
ભળી જઈ પિતાને ઓળખે નહિ ત્યાં સુધી બકરાની માફક તે બેં બેંજ કરશે, તેમ કર્મથી ડરનારાની સંસારરૂપી નિર્બળ પડછાયાથી ભય માનનારાની સાથે ભળી જતાં ઘણું માણસની તે બકરાં જેમ બેં બેં કરે એવી સ્થિતિ થાય છે. એટલું જ નહિ પણ આ વીર પુત્રો—આ જિન પુ– જૈન ભાઈ બહેનની પણ તેવી સ્થિતિ જોઈ સખેદ થવાય છે.
પરંતુ શ્રીમત દેવચંદ્રજી મહારાજ શ્રી અજીતનાથ ભગવાનનું સ્તવન કરતાં કહે છે તેમ “આજ કુલ ગત કેશરી બહેરે નિજ પદ સિંહ નિહાલ તેમ કેઈકજ કરતાં માલુમ પડે છે. કદાચ બને કે સિંહ બાળક હોય છતાં બકરાની ટોળામાં મળી જવાયું તે પછીસિંહને શ્રી અજીતનાથરૂપ મહાચિહને દ્રવ્યભાવે જોઈ પિતાનું સિંહપદ સંભાળી લેવું. પરંતુ અહીં આવું કેટલા છેડા કરે છે! આત્માની આવી સિહ જેવી શકિત હોવા છતાં સહને રોજ જેવા છતાં –અજી. તનાથ મહારાજની રોજ પૂજા-દર્શન કરતાં કેટલા થડા પિતાને સિહ બાળક તરીકે બરાબર ઓળખે છે?
હા, પણ સિંહ બાળક જ્યાં સુધી સૂતે છે–જિનેશ્વર પુત્ર પણ જ્યાં સુધી મોહનિંદ્રામાં ઘેર હોય, ત્યાંસુધી નિર્જીવ સરખા ઉંદરે પણ તેના પર ફર્યા કરે, એટલું જ નહિ પણ સિંહ બાળ પશુઓને રાજા હોવા છતાં જાણે સઘળાને વશ થઈ ગયો હેય-પરવશ હોય–મોહની કેફથી પિતાને ભૂલી ગયો હોય એમ જ ણાય છે, પરંતુ સિંહ જાગૃત થતાં શું ઊદર, શું પશુઓ, પણ સકળ પ્રાણીમાત્ર પલાયન કરી જાય છે તેમ છવ જાગૃત થયો કે કર્મ બેં બેં કરતાં પલાયન કરવા મંડી જાય છે.
રાજા ઉઘતે હેય અને સમર્થ પણ હોય છતાં તેને અધિકારીઓ રાજા થઈ બેસે છે, તેમ રાજાઓને રાજા એવા આત્મા ઉંઘતે હોય તે કર્મ રાજા જેવાં થઈ જાય છે. પરંતુ રાજા જાગૃત થતાં અધિકારીઓ તેને વશવર્તી રહે છે ત્યારે તેને રાખવા કાઢવા એ પિતાના હાથમાં આવી જાય છે, તેમ છવ પિતાના અનંતવીર્યમાં જાગૃત થયેક કર્મરૂપી કહેવાતા અધિકારીઓને રાખવા કાઢવા પિતાના સ્વાધીનમાં લેવા એ ઇચ્છાની વાત છે આમ શક્તિથી સત્તાગ–ગુપ્ત રીતે પ્રચ્છન્નપણે ગમે તે સિંહ જે આત્મા બકરા જેવો જણાય છે. પણ પ્રગટ થતાં–જાગૃત થતાં–ગર્જના કરતાં સારૂ પિકારતાં-કર્મની ઉપાધિથી પસંભવ પામતું નથી પણ ગર્જના કરી કર્મને ભગાડે છે. આમ વ્યક્તિપણે આનંદમય એવા મોક્ષપદમાં વિરાજે છે અને શક્તિ વડે સર્વ
