________________
(૧૦૧) રાખવાની આપણે જન જન્મથી જ હોવાથી આપણુંમાં એ ગુણને સંભવ વિશેષ છે અને તેઓમાં નથી. એવું પણ સાંભળતાં લેખકને એક તક આવે છે કે ત્યારે તે આખા જગતમાં જૈનોને તે સુગમ છે, તે તેઓએ તેઓના વિશેષ અભ્યાસ કરી બીજા અન્ય બાંધવો,અન્ય વાકયમાંદર્શનપ્રવર્તતાં માનવ બાંધીને જે તમે તમારા વિશેષ જયના વિશેષ જૈનપણના–જિતનારપણુના તેઓને અનુમોદક બનાવો કારણકે તેઓ પણ તમારા વિશેષ જય જોઈ તમે તેઓનો અલ્પ જોઈ પરસ્પર મદદ આપો તે તેઓનું પણ કલ્યાણ થઈ અંતે તેઓ પર માત્મગતિ પામશેજ.
આ લેખકને દર્શન જોતાં હાલજ એમ કહી દેખાય આવે છે કે પહેલા ત્રણ ગુણો તો કોઈ કોઈ આપણુમાં જૈનદર્શનમાં મેળવતાં દેખાય છે. બે ગુણેમાં તેવી વિશેષ સંખ્યા અને એક ગુણવાળા એટલા ઇંદ્રય જય કરનારા બીજા દ
ના બાંધવો કરતાં જૈને અધિક હશે. પરંતુ પહેલા ગુણમાં એટલે શુભાશમમાં એવા કેઈ ઉભયભાવનામાં તે આ લેખકની દષ્ટિમાં આપણા ધર્મના લોક કરતાં પરધર્મમાં કંઇક વિશેષ દેખાઈ આવે છે. છેવટે જેમ એક ઈદ્રિય જય
ધને જય કરવામાં સહાયભૂત થઈ પડે છે. તેમજ કૈધજય, મને જય, અને મને જય શુભાશમ રાખવામાં આશ્રયભૂત થાય છે તેમજ શુભાશમ મનેજયને મદદગાર થઈ પડે છે. મનોજય, ક્રોધને જય કરવાને અને ક્રોધનો જય ઈદ્રિયોને જય કરવાને પણ આશ્રયદાતા થઈ પડે છે માટે કઈ માર્ગમાં કેઈ ગુણ અધિક હોય તે ગુણ જોઈ તેની વૃદ્ધિની ભાવના કરવી, તેમને વધારવા યત્ન કરવા તેની અનમેદના કરવી. તેમની પ્રશંસા કરવી. એ તેઓને અને આપણને ઉભયને લાભદાયક છે. ધર્મમાં પરમેશ્વરના મુમુક્ષુઓ કેવીરીતે સેવકે છે.
नूनं मुमुक्तः सर्वे परमेश्वर सेवकीः . उशसन्नादि नेदास्तुं तदनृत्यत्वं निहंति न ॥१॥
અનુવાદ–-૧૨ ખરેખર સર્વ મુમુક્ષુઓ પરમેશ્વરરૂપી સેવ્ય ના સેવકે છે. અને કઈ દુર અને કઈ પાસેના સેવકે એવા ભેદ તેના સેવકપણાને મટાડી શકતા નથી.
વિવરણ–જે એક સાર્વભેમ રાજાના કેઈ મહામંત્રી હેય, કે મંત્રી હેય, દીવાન હય, કેઈ નાયબ દીવાન હેય, કેઈ અને માય હેય, કે હજુરીયા, કેઈ સેનાપતિ હય, કેઈ કેટવાળ હેય,
