________________
(૧૨૪) સિદ્ધરૂપ અગાધ અમુક માત્ર દેખીએ, એટલું નહિ–પણ તેને પ્રાપ્ત પણ થઈ અનંત અનંત જ્ઞાનાદિ અખુટ સમુદ્ર પામીએ.
સિદ્ધ સ્વરૂપ મુખે શા માટે કહી શકાતું નથી. जाननपि यथा म्नच्छा नशन्कोति पुरी गुणान् । प्रवक्तुमुपमानावात्तथा सिखसुखं जनः ॥ २० ॥
અનુવાદ–જેમ મલેચ્છ (પિતાના ગામમાં) કઉપમાનના આ ભાવથી જાણતાં છતાં પણ નગરીના ગુણ વર્ણવી શક્તિ નથી. તેમ સિદ્ધનું સુખ મનુષ્ય વર્ણવી શકતો નથી,
વિવરણ-- ઈ વેળા એક ભિલને એક નગરીમાં લઈ ગયા, ત્યાં તેને પુરીની શેભા જોઈ પછી તે કેટલાક વખત પછી પાછે જેગલમાં આવ્યું. અને લેકને કહેવા લાગ્યો,પણ કહી શકે નહિ, કારયુકે જેવું એને શહેરમાં જોયું તેવું જગલમાં કઈ હતું નહિ, તેમજ હાલ આ મુંબઈ નગરી કે ભિલેને દેખાડી હેય, વિકટેરીઆ ગાર્ડન, રાજાબાઈટાવર, ટાઉનહોલ, ટંકશાળ, હાર્ટ, સેક્રેટરીએટ, તાજમહાલ હેટેલ, એલફન્સ્ટન કેલેજ, વિજળીની ટ્રામ, મોટરકાર, તાર, ટેલીફ્રેન વગેરે જગલી દરેકને આ નગરી અને તેના પ્રખ્યાત સ્થળે દેખાડવામાં આવે, તે તે બિચાર જંગલમાં જઈ પિતાના લેકેને શું કહે?
મુંબઈમાં રહેનાર કદાચ પારીસ લંડન કે ન્યુયોર્ક જોઈ તે નગરનું વર્ણન પિતે વિદ્વાન હોય તે તેવી કોઈ ચીજ આ સહજ ફેરફાર કરીને કહે, પરંતુ કચ્છ વાગડમાં રહેનાર તેને લંડનમાં કે પારીસમાં ઉપાડી પાછો પરબારે વાગડમાં મૂક્યો હોય તે શું કહી શકે ?
આજ પ્રમાણે સિદ્ધ મહારાજનું સુખ જેણે હસ્તામલકાવત્ એટલે હાથમાં રહેલ નિર્મળ જળની માફક અથવા હસ્તમાં રહેલ આમળાની માફક પિતાના જ્ઞાની બળના પ્રકાશવડે સાક્ષાત જોયું છે એવા કેવળી ભગવાન કે તીર્થકર મહારાજ પણ આ સંસારમાં આ માનવ સંસાર રૂપી જંગલમાં સિંધના સુખ
ભીલ-યવન–જંગલી,
