________________
(૧૫) સદા સર્વકાળ શાંતિ જાતિ ગર્વના અંધારા આવી જવાથી પરમ
તિરૂપ પરમાત્માના દર્શન કરી શક્તા નથી. ' પ્રભુદર્શન પ્રત્યક્ષ થવા કેવાં સુગમ છે? કે આ દિવસ ઘણું કરી સર્વ વ્યવહારો કરે છે, તે સૂર્યના પ્રકાશવડે થાય છે, એવું કંઈ જાણતાં છતાં પણ સૂર્યની સામા દષ્ટિ આખા દિવસમાં થોડાજ કરે છે. પરંતુ દષ્ટિ કરનારને ઉગેલો પ્રકાશમાન સૂર્યન દેખાય એવું કંઈ નથી. પરંતુ આ સૂર્યને પણ સૂર્ય એવો પરમાત્મા જે વડે એ આકાશમાને સૂર્ય અનંત વિ, આખું જગત સર્વ પ્રાણીઓ પ્રકાશબળે જણાઈ રહે છે. આ દેહ આ લાલન વિગેરે સર્વ દશ્ય થઈ રહે છે. તેમાં જોતાં–તે પરમાત્મા જોતાંજ તે દશ્ય થાય છે. તે ચૈતન્ય પિતાના પરમ–વિશુદ્ધ ચૈતન્યની તિજ સર્વત્ર શાંતિજ દેખે છે. અને પછી મન, ઇદ્રિયવડે જાણવું તે પરોક્ષ લાગે છે. પ્રત્યક્ષ કે પરમાત્મા છે. જગત તે પક્ષ છે; એજ વિદેહયુક્ત શુદ્ધ સમ્યક્તવાન, અંતરાત્મા નિજાનંદીજ પરમેશ્વરને નિકટનો સેવક હાઈ પ્રભુનેજ ચક્રવાક પેઠે નિહાળીને પ્રભુના ગુણજ્ઞાન: સાદિ અનંત કાળ સુધી, “એક શ્વાસમાં સવાર ” ગાયા કરે છે.
હા, પરંતુ પરમેશ્વરના જ્ઞાનમાર્ગથી વિમુખ, એટલે પરમેશ્વરને નહિ જેનારા કે નહિ ઓળખનારા હોવા છતાં તેની સેવા-જે પરમેશ્વરને પ્રત્યક્ષ દેખી રહ્યા છે એવા જીવનમુક્ત ગુરૂના કહેવાથી પરમેશ્વરની સેવા કબુલ કરે છે. અને ગર્વિષ્ટ નથી થતા. તેઓ ઈશ્વરની સેવા નહિ કબુલ કરનારા કે પિતે શોધ પણ નહિ કરનારા કરતાં ઘણું સારા છે. તેઓ રાજાને જેવા પામતા નથી પણ આત્માનુભવી એવા ગુરૂ મહાત્માની સેવા પ્રભુ પ્રત્યર્થ કરે છે. અને આશા રાખે છે કે, ગુપાવડે અમે પ્રભુ ચરણે પહોં. ચશું. અમે ગુરૂપુત્ર છીએ. તો પિતા. પિતાનો પૂર્ણ વાર અમને આપશેજ અથત પરમેશ્વર અમને દેખાડશેજ. આ સ્થળે કહેવું જોઈએ. પરમેશ્વર જે કોઈ કાળે અસ્ત ન થાય એવા સૂર્યના સૂર્યરૂપ છે. તેને સાક્ષાતકાર કરે તે સરલમાં સરલ છે. કારણકે સૂર્યને જોવાને આંખ ઊંચી કરવી પડે છે. પરંતુ સર્વત્ર પ્રકાશી રહેલો–આ જ્ઞાનરૂપ સૂર્ય તે આત્મામાં પિતામાં જોતાં જ સર્વત્ર દેખાઈ રહે છે. જુઓ, આત્માજ આ જડ જગતના પરમાણુઓને જાણીને તેને ગ્રહણ કરી માટી થયો, પથ્થર થયો, પાણી , અગ્નિ થયે, વાયુ થયો, વનસ્પતિ થયો, કીટ થ, પતંગ થયે, પક્ષી થયો, મત્સર થયો, પશુ થયે મનુષ્ય થ, દેવ થશે,અને ઈદ્ર પણ છે. તે અવસ્થાની ઋદ્ધિસિદ્ધિ પણ મેળવી. એ સર્વ કેના પરાક્રમ તે ને શરીર ગત,આત્માનાજ, આપ આત્મા સર્વ શક્તિવાન છે. પશુના રાજા સિંહ,
૧૪
