Kalyan 1958 08 09 Ank 06 07

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 21

=060
૦૦૦૭૭©©©©©© 22 ©©©©©©cesses છે. આજનો બિચારે માનવી! * મેતીને છોડી છીપમાં રાચે છે. :
શ્રી ચાંપશી વિ. ઉદેશી–અમદાવાદ. ૨૦૦૦૦e98e9@
9
a e9e59૪૭૦૦૦૦૦૦૦૦૦ તમારી સમક્ષ જે કઈ માણસ એક
વિચારવંત, વધારે ચપળ, વધારે ઉદ્યમી, વધારે
આકર્ષક, વધારે વાત કરતે અને વધારે છીપ અને એક મેતી મૂકે તે તમે શું પસંદ
વાંચતે તથા વિચારતે થયે છે. છતાં તે કરશો? મેતી જ ને? કદાચ કઈ છીપ પસંદ કરે તે તેને તમે આંધળે કે અલવિહેણે
વધારે “મુખી” નથી થયે, કારણ કે તે વધારે
ચારિત્ર્યશીલ” નથી બન્યું. તે વિચારોને જ જ કહો ને? પણ નવાઈની વાત તે એ છે કે આજની દુનિયા મેતી કરતાં છીપને એટલે
મહત્વ આપતે અને રાતદિવસ વિચાર કરતે
માર
- સ જ થયા છે. સ્વસ્થ, સંતેષી, સિદ્ધાંતસભર કે આચાર કરતાં વિચારને વધુ મહત્વ આપે છે.
અને આચારવાન જીવનથી તે તે દિવસે વિચાર! વિચાર !વિચાર !!! પુસ્ત- દિવસે દૂર થતું જાય છે. કેમાં વિચાર! વ્યાખ્યામાં વિચાર ! વર્તમાન- જગતનાં સર્વ પ્રાણીઓ કરતાં માનવી પત્રોમાં ભાતભાતના પરસ્પર વિરોધી વિચાર! વધારે બુદ્ધિમાન લેખાય છે. પણ તમે રેડિયે પ૨ અને નાટકમાં વિધવિધ વિચાર! માનશે? માનવી એટલે પિતાની બુદ્ધિને વાતમાં અને ચર્ચાઓમાં વિચાર ! દલીલે દુરુપયોગ જગતમાં કઈ યે પ્રાણી કરતું નથી! કરવામાં તાર્કિક વિચાર ! બધે જ વિચાર! પ્રથમ દષ્ટિએ આ વાત તમને હસવા સરખી છીપ જ છીપ! મેતીનું એટલે કે આચારનું લાગશે. પણ થોડાક ઊંડા ઊતરશે તે આ તે નામ જ નહિ! આનું કારણ શું? એ જ વાતની તમને પ્રતીતિ થતી જશે. એટમ બોમ્બ કે આજની દુનિયાને આચાર કરતાં વિચારનું અને હાઈડેજન બમ્બની વિનાશક શોધે એ વધારે મૂલ્ય છે. એક ઓછું ભણેલા પણ બુદ્ધિને મહાનમાં મહાન દુરુપયોગ નથી તે આચારવાના માનવી કરતાં એક આચારહીન બીજું શું છે? પણ વિચારેના ઢગલા ઠાલવનાર માનવીને આજની દુનિયા સાદા, નિરાડંબરી, ભલાઆજની દુનિયા વધુ મહત્વ આપે છે. એ ભેળ, આચારવાની અને સિદ્ધાંતવાદી માનવીને માનવી વિદ્વાન લેખાય છે, તેને ઠેર ઠેર માન “મા” અને “અવ્યવહારૂ માને છે, જ્યારે મળે છે; જ્યારે જીવનમાં આચારને ઊતારનાર આડંબર યુક્ત, હૈયે એક ને હોઠે બીજું મહામૂલા મેતી સરખે પેલે આચારવાન આચરનાર, વિચારથી જ સામાને આંજી માનવી તે જગતને એક ખૂણે પડ્યો પડયે, નાખનાર અને સિધ્ધાંત તથા આચાર વગરના જગતથી છેક જ અજાણ, પિતાનું જીવન “તકવાદ્ય માનવીને દુનિયા અત્યંત બુદ્ધિવ્યતીત કર્યું જાય છે!
શાળી, વિદ્વાન કે નેતા માનીને માન આપે દેઢ-બે સિકા પહેલાંના માનવી કરતાં છે. બીજા શબ્દોમાં કહીએ તે “દુનિયા મેતીને આજને માનવી વધારે બુદ્ધિમાન, વધારે અવગણે છે અને છીપને પ્રીછે છે.”