________________
ધર્મ કથાનુયોગ–મહાવીર-તીર્થમાં વિજય તસ્કર જ્ઞાત કથાનક સૂત્ર ૭૫
૨૭ Uvuvw evwm
mmmmmmmmmmmmmmmmuuuAANAMNAnnn આ રીતે પોતાના મનોરથ પૂરવાનો તેણે પહેરીને જ ત્યાં જે ઉત્પલ, પદ્મ, કુમુદ, નલિન, વિચાર કર્યો. અને આ વિચાર કરી બીજા સુભગ, સૌગંધિક પુંડરીક, મહાપુંડરીક, શતપત્ર, દિવસે રાત્રિ જતાં પ્રભાત થતાં યાવત્ સૂર્યોદય સહસ્ત્રપત્ર આદિ વિવિધ પ્રકારનાં કમળો હતાં સમયે જાજ્વલ્યમાન તેજથી રાહસરામિ સૂર્ય તે લીધાં, લઈને પુષ્કરિણીમાંથી બહાર નીકળી, પ્રકાશિત થતાં તે ધન્ય સાર્થવાહ પાસે આવી બહાર નીકળીને નટ પરનાં પુષ્પો, વસ્ત્રો, અને આ પ્રમાણે બોલી
સુગંધી પદાર્થો, માળાઓ વગેરે લીધાં અને હે દેવાનુપ્રિય ! વાત એમ છે કે મેં તમારી નાગમંદિર યાવત્ વૈશ્રમણ મંદિરમાં ગઈ, સાથે અનેક વર્ષ સુધી કામ ભોગો ભોગવ્યા છે જઈને તેમાં રહેલ નાગપ્રતિમા યાવત્ શ્રમણ થાવત્ અન્ય સ્ત્રીઓ વારંવાર અતિ મધુર પ્રતિમા નજરે પડતાં જ પ્રણામ કર્યા, સહેજ સ્વરે મીઠાં મીઠાં હાલરડાં ગાય છે. પરંતુ હું
નીચે નમી, નમન કરી પછી મોરપીંછની પીછી અધન્ય છું, પુણ્યહીન છું, લક્ષણહીન છું કે
લઈ નાગપ્રતિમા યાવતુ વૈશ્રમણ પ્રતિમાને એમાંનું એકેય મેળવી ન શકી. આથી હે પીંછીથી પ્રમાજી, પ્રમાર્જન કરીને જળથી દેવાનુપ્રિય! આપની આજ્ઞા અનુમતિ લઈને
અભિષેક કર્યો, જળાભિષેક કરીને રૂંવાદાર, હું વિપુલ અશ-પાન યાવતુ દેવપૂજા કરીને કમળ, સુગંધી કષાયરંગના ટુવાલ વડે તે દેવેની અક્ષયનિધિમાં વૃદ્ધિ કરું એવી માનતા
પ્રતિમાનાં અંગો લૂછયાં, લૂછીને તેમને માનવા ઇચ્છું છું.'
બહુમૂલ્ય વસ્ત્રો પહેરાવ્યાં, પુષ્પમાળા પહેરાવી, ત્યારે ધન્ય સાર્થવાહે ભદ્રા ભાર્યાને આ
સુગંધી લેપ કર્યો, વર્ણ કર્યો, પછી ધૂપ પ્રમાણે કહ્યું- હે દેવાનુપ્રિયે ! મારી પણ એવી
સળગાવી અને ઘૂંટણે પડી બન્ને હાથ જોડી જ મનોકામના છે કે તું કોઈ પ્રકારે એક પુત્ર
આ પ્રમાણે કહ્યું-“જો હું પુત્ર કે પુત્રીને કે પુત્રીને જન્મ આપે.' આમ કહી તેણે ભદ્રા
જન્મ આપીશ તો તમારી પૂજા કરીશ, દાન
દઈશ, ભાગ દઈશ અને અક્ષયનિધિમાં વૃદ્ધિ સાથે વાહીને પોતાના કે કાર્યો માટે-નાગ
કરીશ.” આમ કરી તેણે માનતા માની અને આદિની પૂજા માટે અનુમતિ આપી.
ફરી પુષ્કરિણી તટે આવી પેલા વિપુલ અશનભકાએ કરેલી નાગ આદિ દેવની પૂજા
-પાન-ખાદિમ-સ્વાદિમ ભોજનનો આસ્વાદ ૭૫. ત્યાર પછી તે ભદ્રા સાર્થવાહીએ ધન્ય સાર્થ
લેતી, સંબંધીઓને ભોજન કરાવતી, અન્ય વાહની અનુમતિ મેળવીને હષ્ટ તુષ્ટ આનંદિત ભોજન આપતી-લેતી વિચારવા લાગી. ભોજન * થઈને યાવત્ હર્ષપૂર્વક વિપુલ પ્રમાણમાં
પછી આચમન-મુખશુદ્ધિ કરીને સ્વચ્છ અને અશન-પાન-ખાદ્ય-સ્વાદ્ય ભોજન સામગ્રી
પરમ શૂચિભૂત બનીને પોતાના ઘેર પાછી ફરી. તૈયાર કરાવીને અનેક પ્રકારનાં પુષ્પો, વસ્ત્ર,
ત્યાર પછી ભદ્રા સાર્થવાહી ચતુર્દશી. અષ્ટમી. સુગંધી અત્તરો, માળાઓ અને અલંકાર લીધાં, લઈને પોતાના ઘરેથી નીકળી, નીકળીને
અમાવાસ્યા અને પૂર્ણિમાના દિવસે વિપુલ રાજગૃહ નગરની વચ્ચોવચ થઈને જ્યાં પુષ્કરિણી
અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વાદિમ તૈયાર હતી ત્યાં પહોંચી, ત્યાં જઈને પુષ્કરિણીના તટ
કરતી અને તૈયાર કરીને ઘણાં નાગાયતનમાંપર તે અનેકવિધ પુષ્પ, વસ્ત્રો, સુગંધી
થાવતુ-શ્રમણ-આયતનોમાં દેવોને ભોગ પદાર્થો, માળાઓ અને અલંકારો રાખ્યા,
ચડાવતી અને નમસ્કાર કરતી થકી વિચરતી હતી. રાખીને પુષ્કરિણીમાં ઊતરી, ઊતરીને જળમાં ભદ્રાના દેહદની પૂર્તિ– ડૂબકી મારી, જળક્રીડા કરી અને સ્નાન કર્યું, ૭૬. ત્યાર પછી તે ભદ્રા સાર્થવાહી કંઈક સમય બલિકર્મ ક * અને પછી ભીંજાયેલ સાડી વ્યતીત થઈ જવા પર એકદા ગર્ભવતી થઈ.
કરી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
