________________
ધર્મકથાનુગ–મહાવીર–તીર્થ માં વિજય તસ્કર જ્ઞાત કથાનક સૂત્ર ૧૦૫
રાજગૃહમાં સ્થવિરનું આગમન
ધવની મહાવિદેહમાં સિદ્ધિ- . ૧૦. તે કાળે અને તે સમયમાં ધર્મઘોષ નામના ૧૦૪. તે ધન્ય નામનો દેવ આયુના દલિકાનો
સ્થવિર ભગવંત જાતિથી સંપન્ન થાવતુ અનુ- ક્ષય કરીને, આયુકર્મોની રિથતિનો ક્ષય કરીને ક્રમથી ચાલતા ચાલતા જ્યાં રાજગૃહ નગર તથા ભવ (દેવભાવના કારણે ગતિ આદિ હતું અને જ્યાં ગુણશીલ રમૈત્ય હતું ત્યાં કર્મોનો ક્ષય કરીને તરત જ દેહનો ત્યાગ આવ્યા–ચાવ-યથાયોગ્ય ઉપાશ્રયની યાચના કરીને મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં તેમનુષ્ય થઈને) રિદ્ધિ કરીને સંયમ અને તપથી આત્માને ભાવિત
પ્રાપ્ત કરશે યાવત્ સર્વ દુ:ખોનો અંત કરશે. કરતા વિચારવા લાગ્યા. તેમનું આગમન જાણીને પરિષદ નીકળી, ધર્મઘોષ સ્થવિરે ધર્મદેશના ધન્ય જ્ઞાતનું પુનઃ નિગમનઆપી.
૧૦૫. શ્રી સુધર્મા સ્વામીએ જંબૂ સ્વામીને કહ્યું ધન્યની પ્રવ્રજ્યા–
“ હે જંબૂ ! જેમ ધન્ય સાર્થવાહે “ધર્મ છે ૧૦૩. ત્યાર પછી ધન્ય સાર્થવાહને ઘણા લોકો
એવું સમજીને યાવત્ વિજય ચારને તે વિપુલ પાસેથી આ વૃતાન્તને સાંભળીને અને સમજીને
અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વાદિમમાંથી આ પ્રમાણેનો અધ્યવસાય ઉત્પન્ન થયા- ઉત્તમ
સંવિભાગ કર્યો ન હતો, સિવાય કે શરીરની જાતિથી સંપન્ન સ્થવિર ભગવાન અહીં આવ્યા
રક્ષા કરવા માટે. અર્થાત્ ધન્ય સાર્થવાહ કેવળ છે, અહીં પધાર્યા છે. હું ઇચ્છું છું કે
શરીરરક્ષાને માટે જ વિજ્યને પોતાના આહાસ્થવિર ભગવાનને વંદન કરું, નમસ્કાર કરું.’
રમાંથી હિસ્સો આપ્યો હતો, ધર્મ યા ઉપકાર આ પ્રમાણે વિચારીને ધન્ય સાર્થવાહે સ્નાન
આદિ સમજીને નહોતો આપ્યો. આ પ્રમાણે કર્યું...યાવતું શુદ્ધ, બહુમૂલ્ય પણ અ૫ માંગ- હે જબ્બ ! આપણા જે સાધુ યા સાધ્વી યાવતુ લિક વસ્ત્રો ધારણ કર્યા, પછી પગે ચાલીને
પ્રવૃજિત થઈને, સ્નાન, ઉપમર્દન, પુષ્પગંધ, જ્યાં ગુણશીલ ચૈત્ય હતું, જ્યાં સ્થવિર ભગવાન
માળા, અલંકાર આદિ શૃંગારનો ત્યાગ કરીને હતા ત્યાં પહોંચ્યો, પહોંચીને તેમને વંદના
અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વાદિમ આહાર કરી, નમસ્કાર કર્યા. ત્યાર પછી સ્થવિર ભગ
કરે છે તે દારિક શરીના વર્ગ માટે, રૂપ વાને ધન્ય સાર્થવાહને ધર્મનો સુંદર ઉપદેશ
માટે, યા વિષય સુખ માટે નથી કરતા. પણ આપ્યો. અર્થાત્ એવા ધર્મનો ઉપદેશ કે જે
જ્ઞાન-દર્શન-ચરિત્રને વહન કરવા માટે કરે છે. જિન શાસન સિવાય બીજે સુલભ ન હોય.
સિવાય બીજું કોઈ તેનું પ્રયોજન નથી. તે
સાધુઓ અને સાધ્વીઓ, શ્રાવકે તથા શ્રાવિ. ત્યાર પછી ધન્ય સાર્થવાહ ધર્મ–ઉપદેશ
કાઓ દ્વારા આ લોકમાં અર્ચનીય કાવત્ સાંભળીને યાવત્ બોલ્યા “ભગવંત! હું નિર્ગથ પ્રવચન ઉપર શ્રદ્ધા કરું છું...થાવત્ તે પ્રવૃજિત
ઉપાસનીય હોય છે, પરલોકમાં પણ તેઓ
હસ્ત-છેદન, કર્ણ-છેદન અને નાસિકા-છેદન થઈ રયો...થાવત્ ઘણાં વર્ષ સુધી શ્રમણ્ય
તથા તેવી રીતે હૃદયના ઉત્પાદન તેમજ વૃષણે પર્યાય પાળીને ભોજનનું પ્રત્યાખ્યાન કરીને
(અંડકોષ)નાં ઉત્પાદન અને ઉબંધન (ઊંચા એક મારતની સંલેખના કરીને અનશનથી સાઠ
બાંધીને લટકાવવું) આદિ કષ્ટાને પ્રાપ્ત નહીં ટંકનું ભજિન ત્યજીને, કાળ સમયે કાળ કરીને
કરે. તે અનાદિ અનંત દીર્ધમાર્ગવાળા સાંધર્મ–દેવલોકમાં દેવ રૂપે ઉત્પન્ન થયા.
સંસારનો યાવતુ પાર કરશે–જેમ ધન્ય - સૌધર્મ દેવલોકમાં કઈ કઈ દેવની ચાર
સાર્થવાહે કર્યો હતો. પલ્યોપમની સ્થિતિ કહેલ છે. ધન્ય નામના દેવની પણ ચાર પલ્યોપમની સ્થિતિ કહેલ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
