________________
सूत्र
१०२० - २२
तं णो आइक्खेज्जा - जाव - गामाणुगामं दूइज्जेज्जा ।
आमंत्रण सावच भाषा निषेध
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा गामाणुगामं दूइज्जेज्जा, अंतरा से पाडिपहिया आगच्छेज्जा ते णं पाडिपहिया एवं वदेज्जा
“आउसंतो समणा ! केवइए एतो गामस्स वा जावरायहाणीए वा मग्गे ? से त्तं मे आइक्खह दंसेह ।”
तं णो आइक्खेज्जा - जाव- गामाणुगामं दृइज्जेज्जा । - आ. सु. २, अ. ३, उ. ३, सु. ५१०- ५१४
आमंतणे सावज्ज भासा णिसेहो :
१०२०. से भिक्खू वा भिक्खुणी वा पुमं आमंते माणे आमंतिते वा अपंडिसुणेमाणे णो एवं वदेज्जा
“होले ति वा, गोले ति वा, वसूले ति वा, कुपक्खे ति वा, घडदासे ति वा, साणे ति वा, तेणे ति वा, चारिए ति वा, मायी ति वा, मुसावादी ति वा इतियाई तुमं, इतियाइं ते जणगा वा ।” एतप्पगारं भास सावज्जं सकिरियं जाव- १ -भूतोवघातियं अभिकंख णो भासेज्जा ।
- आ. सु. २, अ. ४, उ. १, सु. ५२६ १०२१. अज्जए पज्जए वा वि, बप्पो चुल्लपिउत्तिय । माउलो भाइणेज्जत्ति, पुत्ते नत्तुणिय त्ति य
- दस. अ. ७, गा. १८
१०२२. से भिक्खू वा भिक्खुणी वा इत्थी आमंतेमाणे आमंतिते य अपडिसुणेमाणी णो एवं वदेज्जा
५२९
चारित्राचार સાધુ તેને કંઈ પણ ન બતાવે યાવત્ ગ્રામાનુગ્રામ વિહાર કરે.
સાધુ અથવા સાધ્વી ગ્રામાનુગ્રામ વિચરી રહ્યાં હોય તેને માર્ગમાં પથિક મળે અને આ પ્રમાણે પૂછે કે -
“होली ति वा, गोली ति वा, वसुले ति वा, कुपक्खे ति वा, घडदासी ति वा, साणे ति वा, तेणे ति वा, चारिए ति वा, माई ति वा, मुसावाई ति वा, इच्चेयाई तुमं एसाई ते जणगां वा एतप्पगारं भासं सावज्जं - जाव णो भासेज्जा 3
- आ. सु. २, अ. ४, उ. १, सु. ५२८
'આયુષ્યમન શ્રમણ! આ ગામ યાવત્ રાજધાનીનો કયો માર્ગ છે અને કેટલી દૂર છે ? જાણતા હોય તો खमने जतावो.'
આ સાંભળી સાધુ તેને કંઈ પણ જવાબ ન આપે (ઈશારો પણ ન કરે) યાવત્ યતનાપૂર્વક ગ્રામાનુગ્રામ વિહાર કરે.
આમંત્રણમાં સાવધ ભાષાનો નિષેધ :
१०२० साधु अथवा साध्वी अर्ध पुरुषने संबोधित उरे. અને સંબોધિત કરવા છતાં પણ તે સાંભળે નહિં ત્યારે આ પ્રમાણે ન કહે
"अरे होस (सूर्य), गोला, थांडाल, दुभतिङ, घटहास, ईतरा, थोर, भसुस, उपटी, भूहा" ઈત્યાદિ અથવા 'તું આવો છે, તારા મા બાપ આવા છે, તેવા છે' (ઈત્યાદિ વિચારશીલ સાધુ) આ પ્રકારની સાવદ્ય યાવત્ જીવોપઘાતક ભાષાનો વિચારપૂર્વક પ્રયોગ ન કરે.
१०२१. 'हे हाहा, मोटा छोटा, आया, अडा, भाभा, भागेश, पुत्र, पौत्र' खा प्रमाणे पुरुषने आमंत्रण नरे
૧૦૨૨, સાધુ અથવા સાધ્વી કોઈ સ્ત્રીને બોલાવે, બહુ બોલાવે છતાં પણ તે સાંભળે નહિ, ત્યારે આ પ્રમાણે न उहे
'अरे होली (मुरभी), अरे गोली, अरे यांडाली, अरे भति, खरे घटहासी, अरे तरी, अरे योरटी, खरे गुप्तयरी, अरे मायावी, अरे तूही', ઈત્યાદિ અથવા તું આવી છે, તારા મા બાપ આવા छे' त्याहि. (विद्यारशीस साधु- साध्वी) जा પ્રકારની સાવદ્ય યાવત્ જીવોપઘાતિની ભાષાનો વિચાર કરીને પ્રયોગ ન કરે,
१. होलावायं, सहीवायं, गोतावायं च नो वदे । तुमं तुमं ति अमणुण्णं, सव्वसो तं ण वत्तए ।। सूय. सु. १, अ. ९, गा. २७
२. (क) तहेव होले गोले त्ति साणे वा वसुले त्तिय । दमए दुहए
वा वि न तं भासेज्ज पण्णवं ।। दस. अ. ७, गा.१४ (ख) हे हो हले त्ति अन्ने त्ति भट्टा सामिए गोमिए । होल गोल वसुले त्ति पुरिसं नेवमालवे ।। - दस. अ. ७, गा. १९
३. हले हले त्ति अन्ने त्ति भट्टे सामिणि गोमिणि । होले
गोले वसुले त्ति इत्थियं नेवमालवे ।। - दस. अ. ७,गा. १६
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.
