________________
___७३४
चरणानुयोग प्रतिलेखना प्रमत्त पाप श्रमण
सूत्र १५७१-७३ ૬. પાનપાત્રોળી |
૬. પાણીમાસ-વિશોધિની : વસ્ત્રગત જીવોને હાથ
પર લઈ પ્રાસુક સ્થાન પર પરઠવા. छव्विहा पमायपडिलेहणा पण्णत्ता, तं जहा
પ્રમાદ-પૂર્વક કરેલી પ્રતિલેખનાના છ પ્રકાર કહ્યા છે
જેમ કે - आरभडा,
૧. આરભટા : ઉતાવળમાં વસ્ત્રને યોગ્ય રીતે જોયા
વિના પ્રતિલેખન કરવા. સંમા ,
૨. સંમર્દો : મર્દન કરીને પ્રતિલેખન કરવું. वज्जेयव्वा य मोसली ततिया,
૩. મોસલી : વસ્ત્રના ઉપરના, નીચેના કે તીરછા ભાગનું પ્રતિલેખન કરતી વેળાએ પરસ્પર ઘર્ષણ
કરવું. पप्फोडणा चउत्थी,
૪. પ્રસ્ફોટના વસ્ત્રની ધૂળને ઝટકાવતા પ્રતિલેખન
કરવું. विक्खित्ता,
૫. વિક્ષિપ્તા : પ્રતિલેખન કરેલા વસ્ત્રોને
અપ્રતિલેખનવાળા વસ્ત્રો પર રાખવા वेइया छट्ठी ।
૬. વેદિકા : પ્રતિલેખન કરતી વેળાએ વિધિયુકત - સા. પ્ર. ૬, સુ. ૧૦૨ બેસ્યા વગર પ્રતિલેખન કરવું.
पडिलेहणा पमत्तो पावसमणो१५७१. पडिलेहेइ पमत्ते, अवउज्झइ पायकम्बलं ।
पडिलेहणाअणाउत्ते, पावसमणि ति वच्चई ।।
પ્રતિલેખનમાં પ્રમત્ત પાપ શ્રમણ : ૧પ૭૧. જે અસાવધાનીથી પ્રતિલેખન કરે છે, જે પાદ
કંબલને ગમે ત્યાં રાખી દે છે. જે પ્રતિલે ખનના વિષયમાં અસાવધાન છે તે પાપ-શ્રમણ કહેવાય છે. જે વાતચીત સાંભળતો હોઈ પ્રતિલેખનમાં અસાવધાની રાખે છે, તથા જે શિખામણ દેવા છતાં પણ ગુરુની સામે થાય છે તે પાપ-શ્રમણ કહેવાય છે.
पडिलेहेइ पमत्ते, से किंचि हु निसामिया । गुरुपरिभावए निच्चं, पावसमणि त्ति वुच्चई ।।
-૩૪ ૪. ૨૭ જા. ૬-૧૦ ૨૫૭૨. સંથાર ફાં પીઢું, નિન્ન ન્નષ્ઠ | अप्पमज्जियमारूहइ, पावसमणि त्ति वुच्चई ।।
-૩૪. પ્ર. ૨૭, ગા. ૭
૧૫૭ર. જે બિછાના, પાટ, પીઠ, આસન તથા પાદ- કંબલ
પ્રમાર્જન કર્યા વગર તેના પર બેસે છે, તે પાપશ્રમણ કહેવાય છે.
उवहि अपडिलेहणस्स पायच्छित्त सुतं१५७३. जे भिक्खू इत्तरियं पि उवहिं न पडिलेहेइ,
न पडिलेहेंतं वा साइज्जइ ।
ઉપધિ અપ્રતિલેખનનું પ્રાયશ્ચિત્ત સૂત્ર: ૧૫૭૩, જે ભિક્ષુ થોડા ઉપકરણનું પણ પ્રતિલેખન કરતો
નથી, (કરાવતો નથી) કરનારનું અનુમોદન કરતો નથી. તેને માસિક ઉદ્ધાતિક પરિહારસ્થાન (પ્રાયશ્ચિત્ત) આવે છે.
तं सेवमाणे आवज्जइ मासियं परिहारट्ठाणं ૩યા |
-ર. ૩. ૨, સુ. ૧૬
આ પ્રતિલેખનામાં આખી ચાદરનો એક પાર્શ્વ ભાગ (એક બાજુ) ૬ ભાગોમાં અને ૧૮ ખંડોમાં વિભકત કરવામાં આવ્યો છે. આ જ રીતે બીજી બાજુના ભાગને પણ ૬ ભાગ અને ૧૮ ખંડમાં વિભક્ત કરી તેની પ્રતિલેખના કરવામાં આવે. આ રીતે એક ચાદરની પ્રતિલેખનામાં ચાદરના બાર ભાગ (પરિમા) અને છત્રીસ ખંડ (ખોડા) કરવામાં આવે છે.
સૂત્રમાં ચાદરની એક બાજુની અપેક્ષાએ છ પુરિમા” કહેલ છે અને એક બાજુના એક પટ (લંબાઈ પાંચ હાથ અને પહોળાઈ દોઢ હાથ) ની અપેક્ષાએ નવખોડા' કહેવામાં આવેલ છે. ૬. ૩. એ, ૨૬, . ર૯-ર૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
