Agam 05 Bhagvati Sutra Satik Gujarati Anuvad

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar

Page 434

૧૫/-I-I૬૪૯ થી ૬૫૪
૧09
હાલાહલા કુંભારણની કુંભકારાપણના બારણા બંધ કર્યા. કરીને તે દુકાનમાં બહ મધ્યદેશ ભાગમાં શ્રાવસ્તીનગરી આલેખી, આલેખીને ગોશાલક મંખલિપુત્રના શરીરને ડાબા પગે શુંબની દોરડી બાંધી, પછી ત્રણ વખત તે મૃતકના મુખમાં શુંક્યા. થુકીને (ચીતરેલ) શ્રાવતીના શૃંગાટક યાવત્ મામિાં અહીં-તહીં (શરીરને) ઘસેડવું. તે વખતે મંદમંદ શબ્દોથી ઉઘોષણા કરતા આમ કહ્યું કે - હે દેવાનુપિયો ! ગોશાક પંખલીપુત્ર જિન ન હતા, જિનાલાપી થઈ યાવતુ વિચરતા હતા. આ ગોશાલક મંખલિપુત્ર શ્રમણ ઘાતક ચાવતુ છઘસ્થપણે કાળ પામ્યા. શ્રમણ ભગવંત મહાવીર જિન છે, જિન પ્રલાપી છે, યાવતું વિચારે છે. આ પ્રમાણે શપથ (સોગંદ)થી મુક્ત થયા.
ત્યારપછી બીજી વખત પૂજ સકારના શિરિણાર્થે ગોશાલક મંખલિપુત્રના ડાબા પગથી સંબની દોરડી છોડી નાંખી, છોડીને હાલાહલા કુંભારણની કુંભારાપણના દ્વાર પણ ખોલી નાંખ્યા, ખોલીને ગોશાળાના શરીરને સુગંધી ગંધોદક વડે સ્નાન કરાવ્યું ઈત્યાદિ પૂર્વવત ચાવ4 મહાન ઋદ્ધિ સહકાર સાથે તેના શરીરનું નીહરણ કર્યું.
• વિવેચન-૬૪૯ થી ૬૫૪ :
T: ગd, aft - શીયાળાદિએ બનાવેલ નાની ગુફા, સુરા • દુ:ખે જવાય તેવા વન-ગહનાદિ. નિક્સ - શુક સરોવરાદિ. વિસE - ગd, પાષાણાદિ વ્યાકુલ, તUTખૂT - તણખલાંનો અગ્રભાગ. એUTag • આવરણની અલ્પતાથી અનાવૃત, 'કવનufષ • દેખાડે છે. ઉપાલંભ દે છે. • - X • છાયા - પ્રકૃત્તિ. • • ઉધ્ધાવસ્થા - અસમંજસ વડે, માડમrf - “તું મરી ગયો' આદિ આક્રોશ વચનથી. માયત - શાપ આપે છે. દક્ષિrift - તું દુકુલીત છે. આદિ અપમાનજનક વચનોથી. -* - નિરંજીurfÉ - “મારે તમારું પ્રયોજન નથી” આદિ કઠોર વચનોથી. નિrછેft - હંમેશા દુષ્ટ કહીને. નિછો પહિં - “તીર્થકરનો ચિન્હો છોડ” ઈત્યાદિ દુર્વચનોથી. • x • ના - સ્વ આચાર નાશથી નષ્ટ. - હું એમ જ માનું છું કે તું નાશ જ પામેલો. છે. વિટ્ટ - મૃત, ક્ - ભષ્ટ, સંપતિરહિત થયો છે. • x -
નાપાવ - પ્રાચીન જનપદ, પૂર્વીય. પળાવ - શિષ્યપણે સ્વીકારેલ. Scવણ - શિયપણે અનુમત થઈ મુંડેલ. સેહવU - પ્રતિપણાએ શિક્ષિત. પિવરાવણ - તેજલેશ્યાદિ ઉપદેશ દાનથી શિક્ષિત. નિયતિવાદાદિ પ્રતિપત્તિના હેતુપણે બહુશ્રત કરેલ. • x - થાનાવા - જે વાયુ વાય છે. વાચનયા - મંડલાકાર વાતો વાયુ, માધાપાન - ખલન પામતો - X - X - ઝવત - સોક વખત જવું તે આવતા - પુનર્ગમન અથવા ગમનાગમન મન્નાદ્ઘ - અભિવ્યાપ્ત - X - X - HTTvમણ - અગ્નિ વડે દગ્ધ, મrfપસિણ - અગ્નિ વડે સેવિત, માપરાયણ - અગ્નિ વડે પૂર્વ સ્વભાવ ત્યાગીને આત્મભાવમાં ગયેલ, પછી હતેન - જેનું તેજ હણાઈ ગયેલ છે, જતન - તેજ ચાલ્યું જવું. ઈત્યાદિ - x • x -
છેT - ઈચ્છાનુસાર, નિષ્પકૃપસાવી TRUT - પ્રશ્નનો ઉત્તર ન દઈ શકવા યોગ્ય, જુવાજી પનોખા - દિશાઓમાં દીર્ધ દૃષ્ટિપાત કરવો, આ માનથી હણાયેલાનું લક્ષણ
૧૦૮
ભગવતી-અંગસૂત્ર સટીકઅનુવાદ/૪ છે. • X • શિયાઈ નોખા - દાઢી-મૂછના વાળ, અવ, ગર્દનનો પાછળનો ભાગ. પતિ પોષિા - કુલાને ઠોકતો એવો, વિHિUામાન - ફ્લાવતો એવો - ૪ -
થવા - હાથમાં મફળ લઈને, પોતાના તપનોજ જનિત દાહનતે ઉપશમાવવા આમની ગુટલી ચૂષતો, ગાન આદિ મધપાન કૃત વિકાર જાણવા. મયા પાછાણUT • માટી મિશ્રિત જળ, માટીનું જળ સામાન્યથી પણ હોય, તેથી કહે છે - માથંary - આતંચનિકોદક - કુંભારના જે વાસણમાં રહેલ માટી મિશ્રિત જળ. * * * * * * * 'છાયTયાણ - સચેતન અચેતનમાં વસ્તુના ઉચ્છાદન માટે આ વાત બીજા પ્રકારે થાય છે તે અગ્નિપરિણામ ઉપદર્શનાર્થે કહે છે - માસીકરVTયા - ભમસાત કરવો.
વનરક્સ - અવધ, પાપ-મધપાનાદિ પપ. વરમ - આમ ફરી નહીં થાય એમ કરીને. તેમાં પાનક આદિ ચાર કહ્યા, આની ચરમતાં પોતાના નિવણિગમનથી છે. આ જિનના નિવણિકાળે અવશ્ય થનાર છે, તેથી આમાં દોષ નથી, તથા હું આ દાહના ઉપશમ માટે સેવતો નથી, એ અર્થના પ્રકાશનાર્થપણાથી પોતાના પાપના પ્રચ્છાદના માટે છે. પુકલ સંવર્તકાદિ ત્રણ બાહ્યો અહીં ઉપયોગી નથી છતાં સામાન્યજનના યિત રંજન માટે ‘ચરમ' કહેવાયા છે - x • x • પાUTAT - વ્રતિ યોગ્ય જળ વિશેષ અપાઇથાફુ - પાનક સદેશ, શીતલત્વથી દાહ ઉપશમ હેતુઓ. જાપુર ગાયની પૃષ્ઠથી પડેલ, - x - થાનપાન - સ્થાલના પાનક વતુ, અહીં ઉપલક્ષણથી બીજા ભાજનનું ગ્રહણ લેવું. * * * * * મુદ્ધપાUTU - દેવ વડે શિત. જાથાના • ભીનો શાળ, વાવાર - ઉદકવારક પાછું - મોટો કુંભ, યાદના - નાનો કળશ. પોપણ - પ્રજ્ઞાપનાનું ૧૬મું પદ. - X -
તાળા - અભિનવ, આમ - અપક્વ, આપીન્ - કિંચિત પીડા કરે. વન • કલાય, ધાન્ય વિશેષ. fસંવત - વૃક્ષ વિશેષ, - X • x • સંસ - સ્વકીય, હા - ગોપાલિકા, તૃણ સમાન આકારવાળો કીડો. • x - થાકારVT - પ્રગ્ન, વિનિg - અકાર્યકૃત લજ્જાથી વિષણ, લજિત, વિ - વીડિત, પ્રકર્ષલજ્જાવાનું. * *
giાતિ - વિજનમાં, ભૂ વિભાગમાં, જ્યાં અચંપુલ ગોશાળા પાસે ન આવી. શકે. સંચાર - સંકેત, અચંપુલ આવે છે, આમ્રગુટિકા ફેંકી દો. તે ન થતુ વUTU - આ આમyટલી નથી, તે યતિને અકલય છે, જે તે સમગુટલીરૂપે કહી છે, તે આમની છાલ છે. તે નિર્વાણ કાળે કલો છે.
થાન • વાંસના મૂળમાં રહેલ તૃણ ગોપાલિકા એમ કહીને મદિરાના મદથી વિહ્વળ મનોવૃત્તિથી બોલે છે - વીણા વગાડો. બે વખત આ વાક્ય બોલ્યો તે ઉન્માદ વચન છે, તે સાંભળવા છતાં તેના ઉપાસકને ગોશાલક પ્રતિ અવિશ્વાસ કે અશ્રદ્ધા ન થઈ, કેમકે “સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કરનારને ચરમગાન આદિ દોષરૂપ નથી" આદિ વચનોથી અચંપુલની બુદ્ધિ વિમોહિત હતી. -- નવલુur - હંસ રૂપે શુક્લ, સવાર • ઋદ્ધિ વડે જે સકાર-પૂજા વિશેષ અથવા ઋદ્ધિ, સત્કારનો સમુદય-એટલે લોકોનો સંઘ. HHUTધાયL - બે શ્રમણોનો તેજોલેસ્યાથી કરેલ ઘાત. હાઈવધતા - દાહ ઉત્પત્તિ વડે. સ્વ વકની દોરડી, હુબઇ - લૂંક ક્યાંક કેમ દેખાય છે, તે અપશબ્દ છે. બાવકુ - અહીં-તહીં ઘસેડવું. પૂર્યાસક્ર પૂર્વ પ્રાપ્ત પૂજાસત્કારના સ્થિરતા