________________
(५५) श्रावे , तेम उतां रत्न का वेचता नथी? तो पण ते लोनवशे वेचे नहि. एकदा ते शेठ ग्रामांतरें गयो, पड़ी पाबलथी पुत्रोयें सर्व रत्न को देशांतरीने वेचातां श्रापी दीधां. शेठ घेर श्राव्यो, अने पोतानां रत्न वेचवाना सर्व समाचार सांजली रीशें करी कहेवा लाग्यो के हे पुत्र ! महारां जे रत्नो बे, ते रत्नो पागं श्राण्याविना महारा घरमां तमें श्रावशो नही. तेवारे ते पांचे पुत्र रत्न सेवा माटे परदेश नणी निकल्या, पण ते सर्वे रत्नो तेवांने तेवांज क्याथी मले ? हवे ते पण कदाचित् को देवताना सहायथी मली जाय, परंतु मनुष्यावतारथकी ज्रष्ट थयो जे होय, ते फरी मनुष्यनवने पामे नही ॥ इति पंचम रत्नदृष्टांतः ॥५॥
हवे हो स्वप्ननो दृष्टांत कदे बेः-उजायणी नगरीयें बहोंतेर कलानो जाण एवो मूलदेव नामें राजपुत्र , ते कलाकला करी सकल लोकने प्रीति ऊपजावतो रहे . एकदा ते उजायणीमां देवदत्ता वेश्यानी उपर श्राकरो रागातुरथश्ने तिहांज रह्यो. तेने कोश्क व्यवहारीये मान घंश करी काढ्यो. त्यांची निकली परदेश जमवा लाग्यो. श्र
