________________
( २७४ )
ऐकदा कोइ घरोलीने मूवेली देखी सूडायें तेना शरीरमां पोतानो जीव घाल्यो, तेवारें सूडो मरण पाम्यो. ते देखी राणी मूर्छा पामी तेने दा सीयें वायुथी सावधान करी, तेवारें राणी कड़ेवा लागी के ए सूडानी सायें हुं पण काष्ठमां बली मरीश ! कत्रिम राजायें ते वात सांजलीने राणीनी पासें व पूब्युं के तुं सूडानी साथै काष्ठजण करे ? राणी कर्तुं के महारा जीवनो एनी साथें मोहसंबंध बे, ते माटें एनी गति ते मद्दारी गति ! तेवारें कर्त्रिम राजा बोल्यो के तुं काष्ठजण न कर. ढुं शुकने सचेतन करुं बुं. एम कही पोतें पर्यकमां पोढ्यो, राणीनुं मन मनाववा सारु पोतानुं चेतन काहाढ़ी शुकना शरीरमां प्रदेप्युं. घने पोतें सूडो थयो. ते जोइ विक्रमराजायें तत्काल पोतानो जीव घरोलीना शरीरमांथी काहाढीने पोताना मूल शरीरमां प्रदेप्यो, ने पोताना देहमां यावी पोतें राजा थयो. कड़ी ने राणीपासें गयो.) राणी पण राजानुं मूल शरीर देखी हर्ष पामी पढी राणीयें राजाप्रत्यें सर्व वृत्तांत पूब्युं. राजायें कयुं के ए वृत्तांत या सूडो कदेशे . तेवारें सूडे मूलथी सर्व
.