________________
(६१) लश् ले. ते वात सांजली ते पुत्र कंपवा लाग्यो. धनुष्य मात्र पण उपाडी न शक्यो, तथापि वली कांश्क साहस श्रादरी धनुष्य तो प्रयासें करीउपाड्यु,पण ते चढावी शक्यो नही, तेवारें विलखो थश्ने बोल्यो के अरे! श्रा कार्य तो महाराथी थायज नही! ___ एवामां वली बीजो कुंधर श्राव्यो, ते आवी धनुष्य चडावी तुरत पाडो वस्यो. पनी त्रीजो कुमर श्रावी दृष्टियें जो पाठो वढ्यो, तथा चोथो पुत्र तो अर्ड रस्तेथीज जोश पाडो बढ्यो, अने पांचमो तो पोताना स्थानकथी उठ्योज नही. एम बावीश कुमर विलखा थर बेठा, तेवारें, राजार्नु मुख विलखाणुं जो प्रधानें कडं के स्वामी ! पुःखी म था5. एक पुत्र तमारो हजी पण बे, तेने राजांयें पूब्यु के ते कयो पुत्र बे ? तेवारें मंत्रीश्वरें सर्व वृ-' त्तांत कही संजलाव्युं श्रने कागल लावी नामो वंचाव्यां, राजायें पण ते वात संनारीने प्रधानने कह्यु के ते पुत्रने तरत तेडी लावो. तेवारें मेहेते पण सुरेंदत्तने स्नान शणगार करावी तेडी आणी राजाने पगे लगाड्यो. राजा ते पुत्रने देखी हर्षित मन थयो थको चिंतववा लाग्यो के ॥ यत्रोदकं तत्र
