Book Title: Samaysar Natak
Author(s):
Publisher: ZZZ Unknown
View full book text
________________
(७६) जे प्रमाद संयुत मुनिराजा । तिनके शुभाचारसों काना ॥ ३५ ॥ जहां प्रमाद दशा नहिं व्यापे । तहां अवलंबन आपो आपे ॥ ता कारण प्रमाद उतपाती । प्रगट मोक्ष मारगको घाती ॥ ३६॥ ने प्रमाद संयुक्त गुसांई । उठहि गिरहि गिंद्रुकके नाई ॥ जे प्रमाद तनि उद्धत होई । तिनको मोक्ष निकट द्विग सोई ।। ३७ घटमें है प्रमाद जव ताई । पराधीन प्राणी तब ताई ॥ जव प्रमादकी प्रभुता नासे । तव प्रधान अनुभौ परकासे ॥ ३८ ॥ ता कारण जगपंथ इत, उत शिव भारंग जोर । परमादी जगकू दुके, अपरमाद शिव ओर ॥ ३९ ॥ जे परमादी आलसी, जिन्हके विकलप भूर । होइ सिथल अनुभौविषे, तिन्हको शिवपथ दूर ॥४०॥ जे परमादी आलसी, ते अभिमानी जीव । जे अविकलपी अनुभवी, ते समरसी सदीव ॥४१॥ जे अविकलपी अनुभवी, शुद्ध चेतनायुक्त । ते मुनिवर लघुकालमें, होई करमसे मुक्त ॥ ४२ ॥ कवित्त-जैसे पुरुष लखे पहाढ चढि, भूचर पुरुष तांहि लघु लग्गे॥ भूचर पुरुष लखे ताको लघु, उतर मिले दुहूको भ्रम भग्गे ॥. तैसे अभिमानी उन्नत गल, और जीवको लघुपद दग्गे ॥ . . अभिमानीको कहे तुच्छ सब, ज्ञान जगे समता रस जम्गे ॥ १३ ॥
३१ सा-करमके भारी समुझे न गुणको मरम, परम अनीति अधरम रीती गहे है ।। होइ न नरम चित्त गरम धरम हूते, चरमकी

Page Navigation
1 ... 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134