Parishisht Parv

Author(s): Hemchandracharya,
Publisher: Yashovijay Jain Granthmala

Page 147

ततश्च स महाजागो गत्वा सदसि पार्थिव । श्रायोचितमिदं धर्मखानः स्तादित्यवोचत ॥ ७॥ ततः स राजसदनाजुहाया श्व केसरी। निःससार महासारः संसारकरिरोषणः ॥ ७० ॥ किमेष कपट कृत्वा यायी वेश्यागृहं पुनः। इत्यप्रत्ययतः मापो गवाक्षेण निरक्षत ॥ ए॥ प्रदेशे शवपुर्गन्धे ऽप्यविकूणितनासिकम् । यान्तं दृष्ट्वा स्थूलज नरेन्यो ऽधूनयबिरः॥०॥ नगवान्वीतरागो ऽसावस्मिन्धिग्मे कुचिन्तितम् । इत्यात्मानं निनिन्दोच्चैनन्दस्तमनिनन्दयन् ॥१॥ स्थूलनमो ऽपि गत्वा श्रीसम्भूतिविजयान्तिके । दीक्षा सामायिकोच्चारपूर्विकां प्रत्यपद्यत ॥ २॥ गृहीत्वा श्रीयकं दोषिणं ततो नन्दः सगौरवम् । मुसाधिकारे निःशेषव्यापारे सहिते न्यधात्॥३॥ चकार श्रीयको राज्यचिन्तामवहितः सदा । सादादिव शकटालःप्रकृष्टनयपाटवात् ॥४॥ स नित्यमपि कोशाया विनीतः सदने ययौ । स्नेहाज्जातुस्तत्प्रियापि कुलीनर्बहुमन्यते ॥ ५ ॥ स्थूलनावियोगार्ता श्रीयकं प्रेदय सारुदत् । श्ष्टे दृष्टे हि मुखार्ता न सुखं धतुमीशते ॥ ६॥ ततस्तां श्रीयको ऽवोचदार्ये किं कुर्महे वयम् । असौ वररुचिः पापो ऽघातयजानकं हि नः ॥ ७ ॥ अकाएमोस्थितवज्राग्निप्रदीपनसहोदरम् । स्थूलनावियोगं च नवत्या अकरोदयम् ॥ ७॥ त्वजाम्यामुपकोशायां यावषको ऽस्त्यसौ खखः। तावत्प्रतिक्रियां काश्चितिचिन्तय मनस्विनि ॥ नए॥ तदादिशोपकोशां यत्प्रतार्य कथमप्यसौ । विधीयतां वररुचिर्मद्यपानरुचिस्त्वया ॥ ए०॥ प्रेयोवियोजनाबैरादाक्षिण्याद्देवरस्य च । तत्प्रतिज्ञाय सा सद्यो ऽप्युपकोशां समादिशत् ॥ ए१ ॥ १ इस्ते
SACRACT
Jan Educati
onal