Parishisht Parv

Author(s): Hemchandracharya,
Publisher: Yashovijay Jain Granthmala

Page 192

एकादशः
॥ए६॥
Atttttttttt
मदीये शिष्यसन्ताने स्थूलनमुनेः परम् । पतत्प्रकर्षा साधूनां सामाचारीजविष्यति ॥११॥ स्थूलनामुनेः पश्चादावां तीर्थप्रवर्तौं । अनूव तदिदं स्वामिवचः सत्यापितं त्वया ॥ १२॥
स्थापयित्वेत्यसम्लोगिकल्पमार्यमहागिरिः । जीवन्तस्वामिप्रतिमां नत्वावन्त्या विनिर्ययौ ॥ १३ ॥ हैपूर्व हि समवसृतौ श्रीमतश्चरमाईतः । दशार्णनसम्बोधसमये यानि जज्ञिरे ॥ १४ ॥
गजेन्द्रस्याग्रपदानि समायाते दिवस्पतौ । तथैवास्थुश्च तत्रागात्तीर्थे चार्यमहागिरिः॥ १२५ ॥ युग्मं ॥ ख्याते तत्र महातीर्थे गजेन्डपदनामनि । त्यक्तदेहो ऽनशनेन ययौ स्वर्ग महागिरिः॥ १२६॥ पार्थिवः सम्प्रतिरपि पालयश्रावकव्रतम् । पूर्णायुर्देव्यत्सिहिं क्रमेण च गमिष्यति ॥१२७॥
अत्र विहत्यान्यत्रार्यसुहस्त्युायिनी पुनः। जीवन्तस्वामिप्रतिमावन्दनार्थ समाययौ ॥ १२ ॥ बाह्योद्याने च लगवान् सुहस्ती समवासरत् । वसतिं याचितुं प्रैषीत्पूर्मध्ये घौ मुनी च सः॥ १२ ॥ तौ तु नजानिधानायाः श्रेष्ठिन्या जग्मतुहे । सापि पप्रश्न तौ नत्वा किं नामादिशयो युवाम् ॥१३०॥ तावप्यूचतुरावां हि शिष्यावार्यसुहस्तिनः । तदादेशेन कल्याणि वसतिं प्रार्थयावहे ॥ १३१॥ विशालां वाहनकुटी वसतिं सार्पयत्ततः । सुहस्ती सपरीवारो ऽप्यलञ्चके ततश्च ताम् ॥ १३ ॥ परावर्तितुमारेने प्रदोषसमये ऽन्यदा । आचार्यैनलिनीगुल्मानिधमध्ययनं वरम् ॥ १३३॥ जायाश्च सुतो ऽवन्तिसुकुमालः सुरोपमः। तदा च विलसन्नासीत्सप्तनूनिगृहोपरि ॥१३॥ छात्रिंशता कलत्रैः स क्रीमन् स्वःस्त्रीनिन्नैरपि । तस्मिन्नध्ययने कर्ण ददौ कर्णरसायने ॥ १३५॥ तत्सम्यगाकर्णयितुं नजासूनुरनूनधीः । प्रासादाद्रुतमुत्तीर्य वसतिघारमाययौ॥ १३६ ॥
॥
६॥