Parishisht Parv

Author(s): Hemchandracharya,
Publisher: Yashovijay Jain Granthmala

Page 154

सगे:
अष्टमः
॥
७॥
रथिको ऽप्यथ पप्रच्च य एव वयते त्वया । को नाम स्थूलनमोऽयं महासत्त्वशिरोमणिः ॥१६॥ साप्यूचे शकटालस्य नन्दपालमन्त्रिणः। तनयः स्थूलजको ऽयं तवाग्रे वर्णयामि यम् ॥१७॥ तच्छत्वा सो ऽपि सम्त्रान्त इत्युवाच कृताञ्जलिः। एषो ऽस्मि किङ्करस्तस्य स्थूलनमहामुनेः ॥१०॥ संविग्नं साथ तं ज्ञात्वा विदधे धर्मदेशनाम् । प्रत्यबुध्यत सद्बुधिर्मोहनिजामपास्य सः॥१०॥ प्रतिबुद्धं च तं बुद्धा साख्यन्निजमनिग्रहम् । तच्छ्रुत्वा विस्मयोत्फुललोचनः सोऽब्रवीदिदम् ॥१०॥ बोधितो ऽहं त्वया नजे स्थूलनप्रगुणोक्तितिः। यास्यामि तस्य पन्थानं नवत्यैवाद्य दर्शितम् ॥११॥ कह्याणमस्तु ते नद्रे पालय स्वमनिग्रहम् । उक्त्वैवं सरोः पार्थे गत्वा दीदां स श्राददे ॥ १९॥ जगवान्स्थूखनमो ऽपि तीक्ष्णं व्रतमपाल यत्। बादशाब्दप्रमाणश्च दुष्कालः समजूत्तदा ॥ १५३ ॥
श्तश्च गोलविषये ग्रामे चणकनामनि । ब्राह्मणो ऽच्चपी नाम तन्नार्या च चणेश्वरी ॥ १ ॥ बनूव जन्मप्रति श्रावकत्वचणचणी । शानिनो जैनमुनयः पर्यवात्सुश्च तगृहे ॥ १५ ॥ अन्यदा तूजतैर्दन्तैश्चणेश्वर्या सुतो ऽजनि । जातं च तेन्यः साधुन्यस्तं नमोऽकारयच्चणी ॥१६॥ तं जातदन्तं जातं च मुनियो ऽकथयच्चपी। ज्ञानिनो मुनयोऽप्याख्यन्नावी राजैष बालकः ॥१७॥ राज्यारम्नेण मत्पुत्रो मा जून्नरकनागिति। श्रघर्षयत्तस्य दन्तान्पीडामगणयंश्चणी ॥ १९॥ स मुनिन्यस्तदप्याख्यन्मुनयो ऽप्येवमूचिरे । जाव्येष बिम्बान्तरितो राजा रदनघर्षणात् ॥ १एए॥ चपी चाणक्य इत्याख्यां ददौ तस्याङ्गजन्मनः।चाणक्योऽपि श्रावकोऽनूत्सर्वविद्याब्धिपारगः॥२०॥ श्रमणोपासकत्वेन स सन्तोषधनः सदा । कुलीनब्राह्मणस्यैकामेव कन्यामुपायत ॥२१॥